اپرای فراموش شده و رازآلود «وانسا» در جشنواره گلیندبورن به روی صحنه رفت

با همکاری
اپرای فراموش شده و رازآلود «وانسا» در جشنواره گلیندبورن به روی صحنه رفت
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

اپرای «وانسا»، اثری به جا مانده از دوران سینمای رازآلود و سیاه هیچکاک است که اولین بار ۶۰ سال پیش به روی صحنه رفت اما با سلیقه آن زمان مخاطبان اپرا همخوانی نداشت و بنابراین به فراموشی سپرده شد.

سالن اپرایی زیبا به سبک انگلیسی در شرق ساسکس و تماشاگرانی شیک‌پوش که در حاشیه تماشای اپرا از پیک‌نیک لذت می‌برند را این روزها تنها می‌توان در جشنواره اپرای «گلیندبورن» مشاهده کرد.

آنچه در این سالن به روی صحنه می‌رود، اپرای جادویی «وانسا» اثر ساموئل باربر، آهنگساز آمریکایی است و در سال ۱۹۳۶ توسط وی ساخته شده است. این اپرای، اثری به جا مانده از دوران سینمای رازآلود و سیاه هیچکاک است که اولین بار ۶۰ سال پیش به روی صحنه رفت اما با سلیقه آن زمان مخاطبان اپرا همخوانی نداشت و بنابراین به فراموشی سپرده شد.

**به اینستاگرام یورونیوز فارسی بپیوندید **

A post shared by Stratajet (@flystratajet) on

تماشاگران جشنواره گلیندبورن با لباس‌هایی مجلل و سبک قدیمی به دیدن اپرا می‌روند

کیت وارنر، کارگردان این اپرا درباره این اثر می‌گوید: «این قطعه‌ می‌تواند نه به‌عنوان موزیکال که مانند نمایش دیده شود و علاوه بر آن اپرایی بی نظیر نیز دارد که مخاطب را در داستانی سیاه و رمزآلود فرو می‌برد.»

اپرای «وانسا» داستان زنی است که در زمان متوقف شده است. اما بل، خواننده سوپرانوی این اپرا نقش وانسا، زنی را بازی می‌کند که آناتول معشوقه‌اش رها او را رها کرده است. وانسا خود را در اتاقی تاریک حبس کرده و تمامی آینه‌ها را نیز می‌پوشاند و منتظر بازگشت عشق خود است. اما سال‌ها از این ماجرا می‌گذرد و نهایتا این پسر آناتول است که نزد او می‌آید و داستان از اینجا بسیار پیچیده می‌شود.

اما بل، خواننده سوپرانوی اپرای وانسا می‌گوید: «تصور کنید که بیست سال منتظر کسی باشید که هر لحظه فکر کنید او از راه می‌رسد. در این حالت شما بسیار آسیب پذیر هستید.»

در طراحی صحنه هوشمندانه و خیره‌کننده کیت وارنر، کارگردان این اپرا، از آینه‌های غول‌پیکری استفاده شده که تصویر بازیگران را بازتاب می‌دهد.

کیت وارنر درباره استفاده از آینه در طراحی صحنه می‌گوید:‌«بازتاب‌ها بی نهایت می‌شوند و شما می‌توانید بی‌نهایت چیز ببینید. هم خودتان را در آینه‌ می‌بینید و هم با آن به گذشته می‌روید.علاوه بر این بازتاب زندگی خود و آنچه اطرافتان است را در آن می‌بینید. می‌توانید یک قدم عقب بروید و با دیدی تحلیلی زندگی تان را تماشا کنید.»

**به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید **

خواننده سوپرانوی این اثر درباره طراحی صحنه این نمایش می‌گوید:‌«ما می‌توانیم در این آیینه‌ها عمق داستان را ببینیم و برای ساختن جهان مارپیچ پیشت داستان از آن استفاده کنیم.» اما بل همچنین موسیقی این اپرا را دنیایی بزرگ از صداها می‌خواند و می‌افزاید: «شکی نیست دنیای صداها در این اثر بی‌نظیر است. سینمایی است. طیف بزرگی از صداهای بالا و پائین. دنیایی است گسترده از صدا مانند یک پالت رنگارنگ.»

جیکوب روسا، رهبر ارکستر این اپرا درباره موسیقی این اثر می‌گوید:‌ «این اثر به خاطر طیف صداها به وضوح یک اپرای آمریکایی است. به خاطر سازهای بادی، ریتم‌ها و ملودی های شیرینش است که این رامی‌گویم. دائما تغییر می‌کند و دائما شما را به درون خود می‌کشد.»

کارگردان اپرای وانسا درباره داستان سیاه و رازآلود آن می‌گوید: «فکر می‌کنم که این اثری تاریک و سیاه است وروان‌شناسی شخصیت‌های داستان هم همینطور؛ اما به همان اندازه زیبا و ظریف نیز هست. گاهی باید سطحی براق بر جهان داستان بکشید که بتوان تاریکی و سیاهی زیر آن را دید و درک کرد.»

اپرای وانسا در جشنواره «گلیندبورن ۲۰۱۸» از پنجم تا بیست و ششم اوت به روی صحنه خواهد رفت. پخش آنلاین این اپرا را نیز می‌توانید چهاردهم اوت ساعت ۶:۳۰ دقیقه به وقت بریتانیا به صورت رایگان تماشا کنید.  

بیشتر بخوانید:

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

روایت سونیا یونچوا، خواننده سوپرانو از ارتباطش با نقش‌هایی که در اپرا بازی می‌‌کند

ستاره‌های فردای دنیای اپرا در مسابقات اپرالیا ۲۰۱۸ در لیسبون

رقابت فینالیست‌های جایزهٔ هربرت فون‌کارایان برای رهبر ارکستر جوان