دانشمندان بارها در مورد مقاومت آنتیبیوتیکی هشدار دادهاند و برخی معتقدند در دهههای آینده این مساله اساسیترین معضل سلامت بشر و مهمترین عامل مرگ و میر در جهان خواهد بود.
سازمان همکاری و توسعه اقتصادی میگوید حل مشکل مقاومت آنتیبیوتیکی تنها با ۲ دلار به ازای هر نفر در سال امکان پذیر است.
سازمان همکاری و توسعه اقتصادی از ۳۵ عضو تشکسل شده و اعضای آن عمدتا کشورهای توسعه یافته و غربی هستند.
مقاومت آنتی بیوتیکی پدیدهای است که طی آن میکروبهای بیماریزا به دلیل جهش ژنی (موتاسیون) نسبت به این داروها مقاومت پیدا کرده و نسل جدیدی را تولید میکنند که نسبت به آنتیبیوتیک مقاوم است. مصرف خودسرانه و بیش از اندازه از آنتیبیوتیکها از دلایل مهم این مساله است.
دانشمندان بارها در مورد مقاومت آنتیبیوتیکی هشدار دادهاند و برخی معتقدند که در دهههای آینده این مساله اساسیترین معضل سلامت بشر و مهمترین عامل مرگ و میر در جهان خواهد بود.
سازمان همکاری و توسعه اقتصادی برآورد کرده است که این مساله طی ۳۰ سال آینده میتواند سبب مرگ حدود ۲ میلیون و چهارصد هزار نفر در آمریکای شمالی، اروپا و استرالیا شود.
مساله مقاومت به آنتیبیوتیک از سال ۱۹۲۸ زمانی که الکساندر فلمینگ به طور اتفاقی پنیسیلین، اولین آنتیبیوتیک جهان را کشف کرد مطرح بوده و آن را مقاومت ضدمیکروبی میخواندند.
مطالب یورونیوز را در واتساپ دریافت کنید
دولت بریتانیا در گزارشی اعلام کرد در صورتی که برای رفع آن چارهاندیشی نشود، مقاومت آنتیبیوتیکی تا سال ۲۰۵۰ سالانه ۱۰ میلیون نفر را میکشد و هزینهای معادل ۱۰۰ هزار میلیارد دلار به دولتها تحمیل خواهد کرد.
سازمان همکاری و توسعه اقتصادی معتقد است سرمایهگذاری کوتاه مدت میتواند به طور موثری جلو این فاجعه را بگیرد. ارتقاء سطح بهداشت، پایان دادن به تجویز بیش از حد آنتیبیوتیکها، آزمایش سریع بیماران برای اطمینان از تجویز داروی مناسب برای عفونت، تاخیر در تجویز آنتیبیوتیک و ارائه برنامههای آموزشی از رسانههای جمعی از جمله اقداماتی است که میتواند روند این معضل را کاهش دهد.
گفته میشود در کشورهای عضو این سازمان مقاومت در برابر آنتیبیوتیکهای خط دوم و سوم، یعنی داروهایی که بالاترین قدرت را در برابر گونههای جدید باکتریها دارند، در سال ۲۰۳۰ حدود ۷۰ برابر بیشتر نسبت به سال ۲۰۰۵ خواهد بود.
این مساله در کشورهای با درآمد کم و متوسط بالاتر است و پیشبینی میشود که با رشد فزایندهای در سالهای آتی همراه گردد. به عنوان مثال در کشورهایی چون برزیل، اندونزی و روسیه، بین ۴۰ تا ۶۰ درصد از عفونتها مقاومت آنتیبیوتیکی دارند، در حالی که این میزان در کشورهای توسعه یافته حدود ۱۷ درصد است. همچنین گفته میشود سرعت رشد این معضل در کشورهای در حال توسعه ۴ تا ۷ برابر کشوهای توسعه یافته عضو این سازمان است.
در پایان این گزارش مجددا بر اهمیت سرمایهگذاری برای حل این مشکل تاکید شده است، چرا که بیتوجهی به آن میتواند خسارات جانی و مالی زیادی را بر دولتها تحمیل کند.
بیشتر بخوانید: