نیم میلیون سوری هنگام گریز از کشور خود از زعتری گذشتهاند و هزاران نفر از آنها در آن ماندگار شدهاند. اما نیمی از آنها که امروز زعتری را خانه خود میخوانند کودکان هستند.
در میانهٔ بحران سوریه که زندگیهای بسیاری را گرفته است گهگاه گریه آغاز یک زندگی تازه شنیده میشود و کودکی به دنیا میآید.
جنگ چند سال اخیر در سوریه جان حدود ۴۰۰ هزار تن را گرفته است. فرح، نام ۱۰۶۲۷ امین نوزاد سوری است که در در این مدت در اردوگاه زعتری در مرز اردن چشم به جهان میگشاید.
بزرگترین اردوگاه پناهجویان در خاورمیانه. نیم میلیون سوری هنگام گریز از کشور خود از زعتری گذشتهاند و هزاران نفر از آنها در آن ماندگار شدهاند. اما نیمی از آنها که امروز زعتری را خانه خود میخوانند کودکان هستند.
مطالب یورونیوز را در واتساپ دریافت کنید
ایثار یکی از این کودکان است و چیزی از سوریه به یاد ندارد چون بیشتر ۶ سال زندگیاش را در این سوی مرز گذرانده است. او قبول کرد با کمک برادر دوقولویش امیر گوشهای از زندگی روزانهاش را به ما نشان بدهد.
ایثار میگوید: «من صبح بیدار میشوم و بعد از صبحانه میروم به زمین بازی و بعد بر میگردم خانه. کمی در خانه میمانم و بعد دوباره بیرون میروم و فوتبال بازی میکنم ، بیشتر وقتها با برادرم بازی میکنیم.» و میافزاید: «من فوتبال دوست دارم. هر روز فوتبال بازی میکنم.»
ایثار، امیر و دوستانشان در اردوگاه زعتری شاید قبلا وضع بهتری داشتند اما حالا این اردوگاه کمبودِ امکانات دارد. کودکان سوری یا وسط جنگ بزرگ شدهاند یا در فقر و بیخانمانی زندگی میکنند. این استرس و آسیبروانی دراز مدت ساختار ذهنی کودکان را دگرگون میکند و تأثیری پایدار بر رشد یک نسل دارد.
سازمانهای بینالمللی از چندی پیش در این باره هشدار میدهند. یونیسف در زعتری با چند سازمان غیرانتفاعی و سوری همکاری میکند تا فضای امنی ایجاد کند که کودکان بتوانند در آن بچگی کنند. داوطلبان اینجا بر فعالیتهای فوقبرنامهای نظیر نقاشی یا بازی تمرکز دارند که به رشد مقاومت ذهنی بچهها کمک میکند.
حسین القاسم، یکی از داوطلبانی که با یونیسف همکاری دارد میگوید: «این بچهها به این ترتیب به سطحی میرسند که میتوانند نیازهای خودشان را برآورده کنند و خودشان را با شرایط وفق بدهند. در دراز مدت هرچه پیش بیاید آنها راه حلی پیدا میکنند. آنچه میبینند کمکشان میکند مهربانتر باشند.»
بیشتر از نیمی از پناهجویان جهان کودکان هستند. یعنی بیش از ۱۳ میلیون کودک و نوجوان اکنون آواره بوده، در بسیاری از موارد از حقوق پایهای خود محروم اند.
**بیشتر بخوانید: **