«با این نمایش وحشت‌آور می‌خواهید ونزوئلا را خفه کنید و بعد جلویمان خرده نان بریزید. ما از کسی گدایی نمی‌کنیم.»
ونزوئلا از چند سال پیش با مشکلات دست به گریبان است. اقتصادی ورشکسته، گرسنگی و آشوبی که سراسر کشور را در بر گرفته است. ونزوئلا که زمانی تأثیرگذارترین کشور آمریکای لاتین بود حالا درگیر افول است، تورمی نجومی و میزان خشونتی که فقط در جنگها دیده می‌شود. بیمارستان‌ها از درمان مردم عاجزند. در خیابان‌ها دار و دسته‌های خلافکار در جستجوی پول و قدرت اند. اما کشوری که بزرگترین ذخایر نفتی جهان را دارد چطور به اینجا رسید؟
خیلی‌ها انقلاب بولیواری را مقصر می‌دانند و مردی را شماتت می‌کنند که به عنوان نماینده آنچه از انقلاب مانده است کشور را به زانو درآورده. نیکلاس مادورو قدرت خودش را از استادش هوگو چاوز به ارث برد. اما سال گذشته میلادی وقتی دوباره برای یک دوره شش ساله به رئیس‌جمهوری انتخاب شد، بسیاری از کشورها به نتیجه آرا اعتراض کردند و اقتدار او به چالش کشیده شد.
مطالب یورونیوز را در واتس‌اپ دریافت کنید
ماه گذشته، خوان گوایدو، رهبر اپوزیسیون خود را رئیس‌جمهور موقت اعلام کرد و حمایت آمریکا و اروپا و بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین را هم به دست آورد. حالا کسی نمی‌داند در ونزوئلا قدرت واقعا در دست چه کسی است.
یورونیوز برای بررسی این وضع به ونزوئلا رفته و نخست با نیکلاس مادورو گفتگویی کرده است که آن را در زیر می‌خوانید.
یورونیوز: آقای رئیس جمهور، بسیار ممنون که دعوت یورونیوز را برای گفتگو پذیرفتید. کشور شما امروز بر سر دوراهی است، کشوری که دو رئیس‌جمهور دارد. واقعا در ونزوئلا چه روی می‌دهد؟
نیکلاس مادورو: «ممکن نیست کشوری دو رئیس جمهور داشته باشد. در ونزوئلا هم فقط یک رئیس‌جمهور هست که طبق قانون اساسی و با رأی اکثریت مردم و همساز با نهادها و ساختار سیاسی کشور انتخاب شده است. آن هم همین کارگر افتاده‌ای است که روبروی شما نشسته است یعنی نیکلاس مادورو موروس. کودتایی در جریان است که شکست خورده است و ما آن را خنثی کرده‌ایم. کار دولت آمریکا بود. آمریکا تمام قدرت سیاسی، دیپلماتیک و اقتصادی‌اش را به کار گرفت تا دولت دست‌نشانده‌ای را در ونزوئلا سر کار بیاورد که در تاریخ ما سابقه نداشته.»
یورونیوز: اما آمریکا، اروپا و کشورهای آمریکای لاتین، خوآن گوآیدو را به عنوان رئیس‌جمهور موقت به رسمیت شناخته‌اند.
مادورو: «این کار زیر پاگذاشتن قواعد منشور سازمان ملل درباره عدم مداخله در امور داخلی کشورها و همچنین پایمال کردن خودِ قانون اساسی ونزوئلاست. این هم نوعی تلاش برای تسخیر ونزوئلا و سلطه پیدا کردن بر آن و ایجاد یک رابطه نواستعماری با این کشور است. اما هرچه باشد، چه کسی درباره سرنوشت سیاسی یک کشور تصمیم می‌گیرد چه کسی رئيس‌جمهور انتخاب می‌کند؟، اکثریت مردم، و ونزوئلا هم استثنا نیست. ترامپ و دولت تندروی او در کاخ سفید و دولتهای وابسته به آنها هرچه می‌خواهند بگوید، اما در ونزوئلا حق حاکمیت با مردم است و آنها هستند که تصمیم می‌گیرند. دولتهای خارجی برای ما تصمیم‌گیری نمی‌کنند.»
یورونیوز: اما مردم هم دو دسته شده‌اند. فشار خارجی بر دولت شما تاکنون بی‌سابقه بوده. ارزیابی شما چیست؟ دشمنان شما را همه می‌شناسند اما دوستان‌تان کدام هستند؟
مادورو: «فکر می‌کنم دوستان زیادی در جهان داریم مثلا در آفریقا. اخیرا در نشست اتحادیه آفریقا بیانات جالبی ابراز شد همچنین (حامیان ما) در آسیا قدرت عظیمی مثل چین و قدرتمندترین کشورهای ناحیه اورآسیا یعنی فدراسیون روسیه و ترکیه و در آمریکای لاتین، کشورهای حوزه کارائیب، بیش از ۱۴ کشور نفت‌خیز این حوزه بوده‌اند. یک نبرد جهانی است. چه چیزی نبرد ونزوئلا را به نبردی جهانی تبدیل کرد؟ منافع اقلیت خاصی در ایالات متحده که دولت را در دست دارند. همه می‌گویم اگر تولیدات ونزوئلا فقط سبزیجات و سیب‌زمینی بود و فقط همین‌ها را صادر می‌کرد چندان در کانون منافع ژئوپولتیک قرار نمی‌گرفت آن هم برای طبقه برگزیده خاصی از آمریکا که مایل است بر این کشور سلطه پیدا کند. مگر نه؟ اما ونزوئلا بزرگترین ذخایر نفت و طلای شناخته شده در جهان را دارد، و ذخایر گاز آن هم در جهان چهارم است و معادن سنگهای معدنی ما نظیر کلتان هم استراتژیک به شمار می‌رود، پس کشورمان همیشه در مرکز توجه منافع استراتژیک بوده، بخصوص در ۲۰ سال گذشته که فرمانده رهبر کشور، هوگو چاوز برای باز پس گرفتن کنترل منابع طبیعی ونزوئلا مبارزه کرد. خواست واقعی طبقه برگزیده ایالات متحده دموکراسی نیست، آنها به برقراری دموکراسی در جهان علاقه‌ای ندارند فقط می‌خواهند ثروت ما را غارت کنند. خواست واقعی‌شان این است.»
یورونیوز: شما خواستار مذاکره با دونالد ترامپ شدید، آیا برای حل این بحران بوده است؟
مادورو: «وقتی من تقاضای دیدار کردم وضعیت فرق می‌کرد. من همیشه باور داشته‌ام که شما می‌توانید مسیر گفتگو را باز کنید و از خلال گفتگو می‌شود به این درک رسید که چطور می‌توانیم با هم در صلح و احترام زندگی کنیم. اما دیگر ممکن نیست. آنها هرگونه احتمال گفتگو و نزدیک شدن را از بین بردند. کاخ سفید دستور داده که هیچ گفتگویی با ما در کار نباشد و جای تأسف است. من به گفتگو و کلام و دیپلماسی اعتقاد دارم. رئیس‌جمهوری ایالات متحده اطلاعات نادرستی درباره ونزوئلا دارد. او نگاهی کلیشه‌ای دارد که به تصمیمات غلط انجامیده است. آنها به بن‌بست رسیده‌اند و حالا او می‌خواهد از این مسیر فاصله بگیرد. که وقتی این کار را بکند ونزوئلا همیشه برای گفتگوی سازنده آماده خواهد بود تا با ایالات متحده روابطی محترمانه داشته باشد.»
یورونیوز: آیا اینجا در ونزوئلا هم به گفتگو باور دارید؟ مثلا حاضرید با خوان گوایدو صحبت کنید؟
مادورو: «من بیش از ۴۰۰ بار تماس گرفتم تا با اپوزیسیون گفتگو کنم. اپوزیسیون پای خود را از آن فردی که به عنوان رئیس‌جمهور موقت در نظر گرفته بسیار فراتر نهاده است. شرایط سبب شد این آقا آنجا باشد. ولی به هر ترتیب اپوزیسیون احزاب سیاسی و رهبری دارد. ما در چندین نوبت در سال ۲۰۱۴، اواخر سال ۲۰۱۶ و دسامبر ۲۰۱۷ و همچنین ژانویه ۲۰۱۸ گفتگو‌های خوبی داشتیم. دقیقا یکسال پیش در جمهوری دومینیکن، به توافقی برای تضمین برگزاری انتخابات رسیدیم و وقتی می‌خواستم آن را امضا کنیم دستوری از رکس تیلرسون، وزیر خارجه ترامپ رسید که هیچ توافقی امضا نشود. چرا؟ چون دولت ایالات متحده از پیش تصمیمش را گرفته بود و از ژانویه ۲۰۱۸ اعلام کرده بود که هیچگونه انتخابات ریاست جمهوری را که در ونزوئلا برگزار شود نخواهد پذیرفت. متأسفانه به شانس گفتگو ضربه زدند. من آماده‌ام هر وقت و هرجا که باشد با کل یا بخش‌های جداگانه اپوزیسیون گفتگو کنم. و حقیقتا باور دارم که تنها چیزی که می‌تواند امسال و سال‌های بعد به ونزوئلا کمک کند گفتگوی صادقانه است و اینکه ما بتوانیم برای خیر و شکوفایی ونزوئلا به توافقات جامع برسیم.»
یورونیوز: یکی از شرایط اصلی این گفتگو می‌تواند موافقت با ورود کمک‌های بشردوستانه باشد. کاری که گفته‌اید آن را نخواهید کرد چون معتقدید این کار نوعی دخالت خارجی در حاکمیت ملی شماست. اما این کمک‌ها یک ساز وکار معمول است و ونزوئلا حالا به کمک نیاز مبرم دارد. فکر نمی‌کنید سیاسی کردن این موضوعِ خاص اشتباه باشد؟
مادورو: «استفاده از مفهوم کمک‌های بشردوستانه به عنوان یک مسأله ایده‌ئولوژیک و سیاسی برای تحقیر یک کشور غلط است. و این اشتباهی است که اپوزیسیون ونزوئلا و دولت ترامپ مرتکب شده‌اند و خواسته‌اند یک کشور را تحقیر کنند. بیش از ۱۰ میلیارد دلار از پول‌های ما را بلوکه کرده‌اند و حساب‌هایمان زیر نظر است. تقریبا مثل این است که جلوی واردات دارو و غذای ما را خودشان بگیرند. چون تمام حساب‌های ما را در دنیا کنترل می‌کنند. حالا که ۱۰ میلیارد دلار از پول ما را بلوکه کرده‌اند آمده‌اند به ما ۲۰ میلیارد غذای آلوده و گندیده بدهند. این کمک‌ها آلوده است.»
یورونیوز: چرا آلوده؟ آیا مدرکی دارید که این کمک‌ها آلوده است؟
مادورو: «خب این اطلاعات از خود کلمبیا رسیده. این کمک‌های خوراکی پر از مواد شیمیایی سرطان‌زا است که آزمایش‌های لازم هم روی آنها انجام نشده. و پیش از این هم در خود کلمبیا موارد باعث موارد بسیاری از مسمویت غذایی شده است. از این گذشته کمک بشردوستانه را سیاسی کردند. اما ما از سازمان ملل کمک‌های فنی و بشردوستانه می‌گیریم. با سازمان جهانی بهداشت نیز همکاری می‌کنیم و فقط به همین روش توانسته‌ایم داروی لازم کشور را با وجود تحریم‌ها و ممنوعیت‌های دولت ترامپ تهیه کنیم. با سازمان جهانی غذا و کشاورزی هم همکاری می‌کنیم که مسیر دیگری بوده برای واردات مواد خام و غذا به کشور. ما همکاری داشته‌ایم و می خواهیم در همین چهارچوب این همکاری را گسترش بدهیم تا بدون سیاسی کردن موضوع از سازمان ملل کمک بگیریم بدون اینکه کمک بشردوستانه را به نمایش تبدیل کنیم. ما نه تنها با سازمان جهانی بهداشت. به دونالد ترامپ و مایک پمپئو و دولت‌هایی که پشت این نمایش هستند می‌گویم: حساب‌های بانکی ما را که به گروگان گرفته‌اید آزاد کنید، طلایی که از ما دزدیده شده را آزاد کنید و ونزوئلا منابع کافی و همه امکانات را برای وارد کردن مایحتاج خود خواهد داشت. با این نمایش وحشت‌آور می‌خواهید ونزوئلا را خفه کنید و بعد جلویمان خرده نان بریزید. ما از کسی گدایی نمی‌کنیم.»
یورونیوز: وضعیت ونزوئلا امروز بسیار سخت است. کمبود دارو شدید است. من به چند بیمارستان سر زدم و پزشکان به من گفتند کار درمان و کمک به مردم آسان نیست. چندسالی است مردم برای غذا صف می‌بندند. آیا دستکم قبول می‌کنید که در کشورتان شدیدا مشکل دارید؟
مادورو: «کدام کشور دنیا یا جهان سوم هست که مشکل نداشته باشد. کدام کشور است که برای حل مشکل فقر مشکل نداشته باشد. مثلا همین کشور همسایه خودمان کلمبیا را مثال می‌زنم. نیازی به اغراق هم نیست. ۷۰ درصد مردمش زیر خط فقرند و ۳۰ درصد آنها هم در فقر شدید. سالهاست که مردم دارند از کلمبیا می‌روند. بیش از ۱۵ میلیون کلمبیایی مهاجرت کرده‌اند ولی هیچکس توجهی به این نشان نمی‌دهد برعکس چرا روی مشکلات ونزوئلا تمرکز کرده‌اند؟ تا داستان مداخله خارجی در کشور ما و سلطه بر آن را توجیه کنند. چرا روی لیبی تمرکز کرده بودند و بعد پنج یا شش سال پیش تمرکزشان را برداشتند؟ چون اوضاع لیبی خراب بود و باید بمباران می‌شد همانطور که وضع عراق خراب شده بود و بهانه سلاح‌ها کشتار جمعی را برای حمله به آن درست کردند. اما وصله سلاح کشتار جمعی به ما نمی‌چسبد و نمی‌توانند بگویند من موشک به سمت آمریکا نشانه رفته‌‌ام. پس برای ما این داستان را درست می‌کنند. ونزوئلا قطعا مشکلات خودش را دارد و ما با این مشکلات روبروییم. اما شما هیچوقت در رسانه‌هایتان نمی‌گویید ونزوئلا بیسوادی را ریشه‌کن کرد. هیچوقت نمی‌گویید امسال آموزش در ونزوئلا ۷ درصد رشد داشت و آموزش عمومی ما از ابتدایی تا دانشگاه ۹۰ درصد جامعه را پوشش می‌دهد. گفته نمی‌شود که ونزوئلا برنامه تدارک مسکن دارد و تا کنون ۲.۵ میلیون خانواده را خانه‌دار کرده و در حال رسیدن به ۳ میلیون هستیم. هرگز نمی‌گویید دولت انقلابی ما هر ماه به شش میلیون خانوار یارانه می‌دهد و در برخی مناطق کشور دو هفته یکبار این کار را می‌کند. هرگز نمی‌گویید ۱۰۰ درصدِ بازنشستگان مستمری می‌گیرند. براساس آخرین آمار سال ۲۰۱۸ ونزوئلا توانسته شمار افرادی را که زیر خط فقر هستند از ۳۰ درصد به ۴.۴ برساند. ما برای رسیدن به برابری تقلا می‌کنیم. شما گفتید مشکلاتی را دیده‌اید، بله، اما در کنار مشکلات تلاش ما هم هست و راه حل هم هست. ما بیش از ۳۰ هزار پزشک داریم کاش آنها را در مناطق فقیر هم می‌دیدند. پزشکان خانواده که رایگان مردم را ویزیت می‌کنند و به خانه بیماران هم می‌روند، خانه به خانه. این کار نمونه‌ای شگفت‌انگیز است که دنیا باید از آن الگو بگیرد. اما رسانه‌ای که شما معرف آن هستید فقط بر داستان و سناریویی تمرکز می‌کند که توجیه‌کننده تهاجم به کشور ماست.»
یورونیوز: شما از مردم محروم‌ترین مناطق کاراکاس و دیگر جاهای کشور حرف می‌زنید. اینها کسانی هستند که از انقلاب حمایت کردند، اینها از استاد شما هوگو چاوز و خود شما پشتیبانی کردند. اما حالا خیلی از همان‌ها از شدت سختی‌هایشان می‌گویند. من در چند سال گذشته با بسیاری از کسانی که از شما پشتیبانی کرده بودند اینجا در ونزوئلا صحبت کردم و آنها گفتند ادامه پشتیبانی از شما بسیار سخت شده. چه احساسی دارید؟
مادورو: «من فکر می‌کنم در این کشور دموکراسی و آزادی وجود دارد و مردم ما با وجدان‌اند. مطمئن باشید که شما یعنی رسانه‌ها تهاجمی را که ما را قربانی کرده پنهان می‌کنید. شما چیزی درباره این تهاجم نمی‌گویید. ما قربانی قدرتمندترین امپراتوری جهان هستیم. شما اطلاعات واقعی را نشان نمی‌دهید.»
یورونیوز: دقیقا کدام تهاجم؟ شما می‌توانید همین حالا از این تهاجم حرف بزنید. ما چیزی را پنهان نمی‌کنیم.
مادورو: «بله روزنامه‌نگاری مثل شما یا هر روزنامه‌نگار غربی دیگر که به این کشور می‌آید باید نگاهی بی‌طرف داشته باشد. کشور ما زیر تهاجم بزرگترین امپراتوری دنیاست. آنها حساب‌های بانکی ما را کنترل و مسدود می‌کنند، کشتی‌های تجاری‌مان را تعقیب می‌کنند. حالا آمده‌اند سراغ نفت ما و یک شرکت ۷ میلیارد دلاری را در ایالات متحده مصادره کردند. کشور ما هنوز مقاومت می‌کند. ما به کار ادامه می‌دهیم و برای آینده آماده هستیم و با آن روبرو می‌شویم. مردم ما هشیارند اگر هشیار و وفادار به ارزش‌ها نبودند، اگر انقلابی نبودند، (تأثیر) انقلاب بولیوار مدتها پیش از میان رفته بود. بارها به پیشوای ما هوگو چاوز گفتند حمایت مردم را از دست داده‌اید اما او باز هم پیروز شد نه فقط یکبار که سه بار دیگر. از همان روزی که او مرا به این سِمَت گماشت به من هم همین را گفته‌اند. من اینجا پشتیبانی گسترده‌ای دارم، حمایت اخلاقی و معنوی. که یک حمایت عمیق سیاسی است. همین مردمی که شما می‌گویید دارند رنج می‌برند، که هشیارند، می‌دانند برای چه چیزی دارند می‌جنگند و می‌دانند تنها امیدشان برای داشتن کشوری با عزت که مستعمره نباشد، همان انقلاب بولیواری است. مطمئن باشید اگر ما در ۱۸ ماه اخیر انتخابات‌های بسیاری را نبرده بودیم شاید نکته‌ای بود. اما ما در شش انتخابات پی‌درپی برنده شدیم. و به شما اطمینان می‌دهم که اگر امروز انتخابات مجلس می‌داشتیم، نیروهای بولیواری دوباره برنده می‌شدند. ما در ۲۰ سال گذشته در ۲۵ مسابقه انتخاباتی ۲۳ بار برنده شده‌ایم. واقعا قدرتمندیم. و مایلم تأکید کنم که رسانه‌های بین‌المللی به این امر بی‌اعتنایی می‌کنند. آنها اصلا ما را نمی‌بینند. برای آنها ما وجود نداریم و فقط اپوزیسیون در کار است و بیانیه آنها و هر کس که علیه مادورو یا انقلاب حرف بزند در بوغ و کرنا می‌شود. شانس ما یک در میلیون است.»
یورونیوز: اما خود من سالها درخواست کردم که با رئیس جمهوری گفتگو کنم.
مادورو: «بله، اما این فقط یک مسیر ارتباطی است و نه سیاست کلی تحریریه‌ها. تحریریه تمام رسانه‌های بین‌المللی به خصوص رسانه‌های اروپایی و غربی دیدگاه ثابتی دارند. و اگر دائما حقایق آغشته به دروغ را تکرار کنید نمی‌توانید امور را توضیح دهید. نمی‌توانید توضیح بدهید که چرا ما یعنی جنبش بولیواری ونزوئلا هر بار در انتخابات برنده می‌شویم. مطمئن باشید که ما قدرت داریم و قدرتمان از آگاهی و وجدان مردم می‌آيد.»
یورونیوز: به این موضوع بر می‌گردیم. اما شما بارها گفته‌اید و می‌گویید که ونزوئلا قربانی تهاجم آمریکا شده و درگیر یک جنگ اقتصادی هستید. آیا خودتان هم برای آنچه در کشور روی می‌دهد مسئولیتی قبول می‌کنید. فکر می‌کنید آیا اشتباهی از جانب دولت شما صورت گرفته که ونزوئلا به اینجا رسیده؟
مادورو: «البته که مسئولیت را برعهده می‌گیرم اگر اینطور نبود دیگر در دولت نمی‌ماندم و رئيس‌جمهور کشور و رهبر جنبش قدرتمند انقلابی نمی‌بودم. من مسئولیت تمامی مسائل اقتصادی، سیاسی و آموزشی مردم را بر عهده می‌گیرم. من هر روز برای مردم دولت را اداره می‌کنم. شیوه ما از پایین به بالا عمل می‌کند که ویژه جنبش‌های اجتماعی است. تمامی اقشار اجتماع در آن مشارکت دارند؛ جوانان، زنان، طبقه کارگر و کارمند. مثلا پیش از انجام این مصاحبه در رویدادی شرکت کردم که بیش از ۱۰۰ هزار جوان در آن درباره مسائل خود حرف می‌زدند. بنابراین مسئولیت را کاملا برعهده می‌گیرم. اما اشتباه! بگویید چه کسی خطا ندارد. تنها اشتباهی که تاحالا نکرده‌ام و نخواهم کرد خیانت به وطن یا تسلیم شدن و زانو زدن در برابر دونالد ترامپ است. هرگز چنین کاری نمی‌کنم. ما تسلیم نمی‌شویم. به کار برای حل مشکلات ادامه می‌دهیم. مطمئن باشید که ونزوئلا پیش می‌رود. متوجه شده‌ایم که آزادی و استقلال‌مان از امپراتوری شمال و زیردستان اروپایی‌اش بیشتر از آن چیزی است که فکر می‌کردیم. بسیار آزادتر و مستقل‌تر هستیم. دنیای دیگری هم هست یک دنیای تازه چندقطبی ظهور کرده است. قطبهای اقتصادی، اجتماعی و نظامی تازه‌ای در جهان هستند. جهان کنونی دیگر جهانی نیست که یک در آن یک امپراتوری دستور بدهد و بقیه اطاعت کنند. نه! دنیای دیگری در کار است و ونزوئلا در حال ساختن این دنیای تازه است و ما این مسیر را در صلح ادامه می‌دهیم. کودتای تحمیلی که با مداخله آمریکا در ونزوئلا همراه بوده شکست خواهد خورد. آنها هرچه زودتر باید سر میز مذاکره بیایند به ما و قانون بین‌الملل احترام بگذارد.»
یورونیوز: فکر می‌کنم منظورتان از قطبهای تازه قدرت کشورهایی هستند نظیر روسیه، ترکیه، چین که متحدان بسیار مهم ونزوئلا هستند. فکر می‌کنید اهمیت آنها چقدر است. چقدر قدردان این نکته هستید که آنها در کنار شما هستند؟
مادورو: «این نکته بسیار مهمی است نه فقط برای ونزوئلا بلکه برای جهان. جمهوری خلق چین بزرگترین قدرت اقتصادی قرن بیست و یکم و یک قدرت سیاسی عظیم است. چین نشان داده که بدون آنکه امپراتوری باشد، بدون اخاذی، و بدون روابط سلطه‌گرانه، و نواستعماری با دیگر کشورها می‌تواند یک قدرت بزرگ باشد. ما همکاری خارق‌العاده‌ای و مشارکت استراتژیکی با هم داریم که براساس احترام و منافع ملی دو کشور است و در ۱۵ سال گذشته در زمینه توسعه و اقتصاد فواید عظیمی داشته است. روسیه هم همینطور. روسیه یک بازیگر عمده در صحنه بین‌المللی است. این کشور از لحاظ سیاسی، اقتصادی و نظامی یک قدرت دست اول است و ما با رئیس جمهور پوتین همکاری‌های نزدیکی داریم. من باور دارم که این دو قدرت عمده در کنار قدرتهای متوسطی چون ترکیه، هند، ایران و آفریقای جنوبی آینده بشریت را تعیین می‌کنند. آینده بشریت این نیست که همه در برابر آمریکا زانو بزنند. جهان دیگر تک قطبی نخواهد بود. ناگزیر جهانی خواهد بود که همه و به ویژه کشورهای کوچکی مثل ونزوئلا در آن احترام خواهند دید. کشوری با ۳۰ میلیون جمعیت و ذخایر طبیعی سرشار. ما می‌خواهیم کشوری با عزت، حاکم بر سرنوشت خود و مستقل باشیم نه یک مستعمره که امپراتوری شمال با اخاذی بر آن چیره بشود. هدف ما این است که قرن ۲۱ جهانی داشته باشیم چند کانونی و چند قطبی که صدای کشورهای کوچک هم در آن به اندازه صدای دیگران اهمیت داشته باشد.»
یورونیوز: بله ممکن است دو یا چند قطب در کار باشد، اما این یک کشمکش بین‌المللی است، نوعی مبارزه است برای اعمال نفوذ و قدرت. اما آقای رئیس جمهور، فکر نمی‌کنید، متأسفانه، بازندگان بزرگ این جنگ قدرت مردم عادی ونزوئلا هستند؟
مادورو: «با شما موافقم. چه کسی از تحریم بین‌المللی و محاصره اقتصاد ضربه خورده؟ چه کسی از این کارزار جهانی آسیب دیده؟ مردم ونزوئلا که حق دارند در آرامش زندگی کنند. من معتقدم فدریکا موگرینی، اتحادیه اروپا و رهبران آن درباره ونزوئلا اشتباه کردند. فقط صدای یکطرف را شنیدند و به آن تعظیم کردند. آنها به حرف تمام کشور گوش ندادند، یعنی مردمی که خواستار صلح و گفتگو و درک و احترام اند، آنها به ما که صدای قدرت واقعی مردم هستیم گوش ندادند. من معتقدم اروپا تسلیم سیاست دونالد ترامپ شد، ترامپی که به ناتو پشت پا زد، به دولتهای اروپایی و اتحادیه اروپا پشت پا زد، دست‌شان را پیچاند و آنها را وادار کرد سیاستی علیه ونزوئلا در پیش بگیرند. حدود یک میلیون مهاجر اروپایی در ونزوئلا هست؛ حدود ۳۰۰ هزار ایتالیایی، ۳۰۰ هزار پرتغالی، ۳۰۰ هزار اسپانیایی و در مجموع حدود یک میلیون نفر مهاجر اروپایی. اتحادیه اروپا مهاجرانش را اینجا رها کرده و ما را تا مرز تهاجم آمریکا کشانده است. دونالد ترامپ چند روز پیش گفت من گزینه نظامی را علیه ونزوئلا در اختیار دارم. به اعتقاد من اتحادیه اروپا باید به حرف تمام مردم کشور گوش بدهد و باید دیدگاهش متوازن باشد و در سیاستش در قبال ونزوئلا تجدید نظر کند.»
یورونیوز: شما به مهاجران و مردمی اشاره کردید که به ونزوئلا می‌آیند. تصاویری از صدها هزار تن مهاجر منتشر شده و سازمان ملل می‌گوید یک میلیون نفر ونزوئلا را ترک کرده‌اند. شنیدم که شما گفتید این جعل اخبار و دروغ است. آیا این تصاویر را دیده‌اید؟ مردمی که از مرز می‌گذرند و به کلمبیا می‌گریزند چه احساسی به شما می‌دهد؟
مادورو: «من هرگز نگفتم چنین نبوده؛ این یک واقعیت است. بخشی از مردم ما در دو سه سال گذشته به خاطر جنگ اقتصادی به دنبال راه‌های دیگری رفته‌اند. شمار آنها احتمالا بین ۶۰۰ تا ۸۰۰ هزار نفر است. چندین هزار نفر از آنها در برنامه بازگشت به میهن به ونزوئلا برگشته‌اند چون در کشورهای دیگر با بیگانه‌هراسی، بردگی و شرایطی روبرو شدند که انتظارش را نداشتند و به کشور برگشتند. ولی آن تصاویری که شما می‌گویید یکی از بزرگترین تصاویر جعلی است که ساخته شده. می‌توانید همین امروز به پل اصلی مرز ونزوئلا و کلمبیا در منطقه کوکوتا و سنت‌آنتونیو در تاخیرا بروید و تیم‌های خبرنگاری تصاویر مردمی را به شما نشان می‌دهند که از کلمبیا به ونزوئلا می‌آيند و ونزوئلایی‌هایی که به کلمبیا می‌روند و اینها ساکنان مرزی هستند که هر روز برای کار و زندگی و خرید و فروش از مرز عبور می‌کنند و خانواده‌هایی هستند که ۳۰ تا ۵۰ هزار نفر و گاهی ۶۰ هزار نفر از آنها برای کسب و کار و یا دیدن فامیل‌شان که آنسوی مرز هستند به آنجا می‌روند. رسانه‌ها تصویر این افراد را منتشر کرده‌اند و نوشته‌اند ۳ یا ۵ هزار ونزوئلایی در حال رفتن از کشور.»
یورونیوز: براساس اعلام آژانس سازمان ملل متحد حدود ۲ هزار ونزوئلایی آن سوی مرز مانده‌‌اند و به کشور برنگشته‌‌اند. و گفتید بسیاری از آنها به سبب مشقت زندگی از کشور رفته‌اند. بعضی‌ها می‌گویند شما ممکن است درک نکنید چون رئیس جمهور هستید و شاید از واقعیات تلخ جامعه و آنچه آنها می‌کشند فاصله دارید. کمی پول آورده‌ام تا ببینیم آیا شما می‌دانید با ۲ هزار بولیوار چه می‌شود خرید؟
مادورو: «اگر وضعیت کنونی کشورم را درک نمی‌کردم رئیس جمهور نبودم و دوباره انتخاب نمی‌شدم. من درک می‌کنم چون خودم از بین مردم می‌آیم. من نه در هاروارد و نه در هیچ دانشگاه آمریکایی دیگری درس نخوانده‌ام. خانواده سرشناسی هم نداشته‌ام. من یک کارگرم؛ عضو مردم کوچه و بازار و در کنار این مردم. با مردم دائم تماس دارم و دقیقا در جریان امور هستم. برای همین مراقب مشاغل هستم. ونزوئلا جزو کشورهایی است که در آمریکای لاتین کمترین دستمزدها را دارند برای همین من به مستمری‌ها و حقوق‌های ثابت و حقوق مادران خیلی اهمیت می‌دهم. سیاست اجتماعی ما یکی از پیشرفته‌ترین هاست. چرا مرا متهم می‌کنید؟»
یورونیوز: شما را متهم نمی‌کنم. فقط سوال می‌پرسم به شما اتهامی نزدم. فقط کنجکاو بودم بدانم آیا شما می‌دانید با ۲هزار بولیوار چه می‌شود خرید. پول یک فنجان قهوه است. دستمال کاغذی بسته‌ای ۱۳ هزار بولیوار است. تورم خیلی شدید است با همین پول پارسال می‌شد خیلی چیزها خرید. و سوال مهمتر این است که آیا می‌توانید این وضع را درست کنید؟ آیا می‌توانید اوضاع کشور را سر و سامان بدهید؟
مادورو: «ما درگیر یک جنگ بی‌رحمانه‌ایم و من در ۲۰ اوت سال گذشته تصمیم گرفتم ارزش پولمان را به نوعی تقویت کنم. و گامی بزرگ در جهت احیای قدرت ارز ملی و نیز دستمزدها برداشتیم. بعد در چند ماه بعد یعنی از سپتامبر گذشته تا فوریه امسال هدفمان کاهش تورم شدید و افزایش ارزش پول ملی و همچنین ارز مجازی پترو بوده است. در سیاست پولی‌‌مان به دستمزد کارگر هم توجه داشته‌ایم و به حدود ۶ میلیون خانوار یارانه می‌رسانیم. کدام کشور چنین کاری می‌کند. هیچ کشوری. اما ونزوئلا که برای عدالت و برابری و سوسیالیسم تلاش می‌کند این کار را کرده است. همانطور که می‌توان از دل واقعیت عناصری بسیار نگران‌کننده بیرون کشید می‌توان سیاست‌هایی را دید که محافظ شغل، مستمری، یارانه، غذا و آموزش مردم است. ما بیش از ۷۵ درصد بودجه‌مان را در حوزه مسکن، بهداشت، آموزش، اشتغالزایی، و تأمین اجتماعی و فرهنگ سرمایه‌گذاری کرده‌ایم. چه کشوری در دنیا این ویژگی‌ها را دارد؟ اگر اینطور نبود انقلاب تمام شده بود. انقلاب به این علت زنده است چون واقعیت آن در خدمت مردم است. مردم اینجا گرچه زیر تهاجم اند اما یتیم و مطرود نیستند. کدام کشور دنیا می‌توانست مثل ما، در برابر تهاجم اقتصادی قوی‌ترین ملت دنیا تاب بیاورد. کدام کشور؟ اگر حساب‌هایشان بسته و زیر نظر باشد و واردات به کشورشان ممنوع باشد... ونزوئلا واقعا تلاشی قهرمانانه و تحسین‌برانگیز داشته. من روحیه قهرمانانه مردم ونزوئلا را ستایش می‌کنم، که چطور این شرایط را تاب آوردند، مطمئن باشید ما پیش می‌رویم.»
یورونیوز: تاریخ چطور از شما یاد می‌کند؟
مادورو: «نمی‌دانم. فقط می‌دانم که نخواهند گفت او ضعیف، بزدل و یا خائن بود. موضع من روشن است. و هر روز من عشق به مردم و میهنم به من قوت قلب می‌دهد. این عشق انگیزه من است. انگیزه من این نیست که سرمایه‌دار باشم و خود یا نزدیکانم را به نان و نوایی برسانم. فکر میهن است و تاریخ دو قرن اخیر میهنم انگیزه من است. من یقین دارم که ما تاریخ مان را خواهیم نوشت. بگذار امیدوار باشیم که آیندگان من را چنانکه واقعا هستم به یاد بیاورند مطمئن باشید که ما با مهارتی غریب پیش می‌رویم. با پافشاری از حقوق کشورمان در برابر تهاجم پنهان غرب دفاع می‌کنیم. غرب به ما حمله کرده. به این فکر کنید. شما به عنوان یک روزنامه‌نگار جوان به این فکر کنید. شما یک سوال هم درباره تهدید‌های ترامپ یا تهدیدش به حمله نظامی نپرسیدید چون رسانه‌ها اینها را پنهان می‌کنند. چنین حمله‌ای یک تراژدی خواهد بود. حتی بدتر از لیبی.»
یورونیوز: آیا نگرانید که واقعا چنین اتفاقی بیفتد؟
مادورو: «وقتی یک رئیس جمهور تندرو نظیر دونالد ترامپ دائما ما را به حمله نظامی تهدید می‌کند باید نگران بود.»
یورونیوز: آیا برای چنین چیزی آمادگی دارید؟
مادورو: «هیچکس در دنیا آماده نیست. قبل از هرچیز آماده می‌شویم تا با تهدید‌شان مقابله کنیم. من از مردم اروپا می‌خواهم، و از تمام کسانی که به درستی می‌اندیشند می‌خواهم که بیاندیشند مردم شریف ونزوئلا حق برخورداری از آرامش و احترام را دارند. تهاجم ایالات متحده را پشت مشکلاتی که خودشان ایجاد کرده‌اند پنهان نکنید. آنها با تحریم و تهاجم مشکل ایجاد کردند و می‌خواهند تقصیر آن را به گردن نظام سیاسی ما و انقلاب بولیواری بیاندازند. ما هدف بی‌رحمانه‌ترین تجاوزها هستیم. آمریکا در دنیا فقط بر یک هدف تمرکز کرده و آن نابودی انقلاب ونزوئلا و استعمار کردن آن است. شما را در سال‌های بعد هم می‌بینیم و خواهید دید که عصر تازه‌ای در ونزوئلا شکوفا می‌شود. ما این را ممکن می‌کنیم.»
بیشتر بخوانید: