اقلیت کالاش پاکستان خطاب به گردشگران: ما حیوانات باغ‌وحش نیستیم

اقلیت کالاش پاکستان خطاب به گردشگران: ما حیوانات باغ‌وحش نیستیم
Copyright REUTERS ARCHIVE
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

قلمرو مردم کالاش از هیمالیا در کشمیر تا شمال افغانستان بوده، اما اکنون آنها به یکی از کوچکترین اقلیت‌های مذهبی ساکن پاکستان تبدیل شده‌اند. سرشماری اخیر تعداد آنها را فقط در ۳,۸۷۲ نفر ثبت کرده است که در سه دره زندگی می کنند.

آگهی

اقلیت کالاش پاکستان در جشنواره‌ موسوم به «جُشی» و با برگزاری مراسم رقص و پایکوبی، قربانی کردن، غسل و ازدواج به استقبال فصل جدید می‌روند.

این جشنواره‌ی پر از رقص، رنگ و شادی گردشگران زیادی را به دره‌های شمال پاکستان در نزدیکی مرز افغانستان که محل سکونت کالاش‌هاست می‌کشاند، امری که گاهی سبب ناخوشنودی این اقلیت می‌شود.

کالاش‌ها معتقدند هجوم گردشگران دوربین به دست به این نواحی زندگی آنان را مختل کرده و احساس می‌کنند که همانند «حیوانات باغ‌وحش» هستند و افراد زیادی برای تماشای آنها آمده‌اند.

مردم کالاش اقلیتی متشکل از حدود چهار هزار نفر هستند که در روستاهای شمال پاکستان زندگی می‌کنند. پوست سفید، چشمان رنگی و موی روشن سبب شده تا به لحاظ ظاهری از باقی اقوام ساکن پاکستان متمایز گردند.

آنها خدایان متعددی را پرستش می‌کنند، نوشیدن الکل بخشی از سنت‌ آنان است و در زمان ازدواج زنان آزادانه و بدون دخالت خانواده همسرشان را برمی‌گزینند. این تفاوت فرهنگی سبب جدایی بیشتر آنها از دیگر اقوام پاکستان شده، کشوری که به سختگیری‌های بسیار در امر مذهب و سنت شهره است.

با وجود این تفاوت‌ها جامعه آنها چندان آزاد نیست؛ اغلب در سنین نوجوانی ازدواج می‌کنند، زنان در خانه عهده‌دار نقش‌های سنتی همسری و مادری هستند و از تحصیلات کمی برخوردارند.

مطالب یورونیوز را در واتس‌اپ دریافت کنید

تهمت‌های ناروا

انتشار یک ویدئو در یوتیوب که در آن گفته می‌شد مردم این قوم «روابط جنسی آزاد» دارند خشم مردم این اقلیت را برانگیخته است. این ویدئو ۱.۳ میلیون بازدید داشت و در آن گفته شده که کالاش‌ها «کافرانی زیبارو» هستند و «هرکسی می‌تواند به آنجا برود و با هر دختری که خواست ازدواج کند.»

لوقا رحمت، یک خبرنگار اقلیت کالاش گفته‌های ویدئو را خلاف واقع دانست و آنها را تهمت‌هایی ناروا خواند.

او به خبرنگاران گفت: «مردم به طور سیستماتیک تلاش می‌کنند جامعه را فریب دهند. آنها داستان‌های ساختگی درست می‌کنند. وقتی یک گردشگر با چنین ذهنیتی به منطقه ما می‌آید، سعی خواهد کرد این مسائل را تجربه کند.»

صاحب هتل روستای بومبرات، مرکز اصلی سکونت این قوم به خبرنگاران گفت که ۷۰ درصد از گردشگران پاکستانی که به این روستا می‌آیند مردان جوانی هستند که براساس شایعات موجود در جستجو و تلاش برای «یافتن دختر» هستند.

از سوی دیگر گردشگرانی که با خبرگزاری فرانسه صحبت کردند علاقه اصلی خود را کاوش دره کالاش و آشنایی با فرهنگ منطقه خواندند.

یک گردشگر مرد از لاهور به خبرنگاران گفت: «ما می‌خواهیم بخشی از این جشنواره باشیم اما این بدان معنا نیست که قصد داریم با با دختران مخلوط شویم یا آنها را اذیت کنیم.»

پوسترهایی که در بومبرات بر دیوارها آویخته شده از بازدیدکنندگان می خواهد پیش از عکس‌برداری از روستاییان اجازه بگیرند و زنان را آزار ندهند.

یاسر کالاش، معاون رئیس انجمن هتل های محلی می گوید: «اگر آنها به ما احترام نگذارند، ما به گردشگران نیاز نداریم. اما اگر به ما و فرهنگمان احترام بگذارند به آنها خوش‌آمد خواهیم گفت.»

به نظر می‌رسد تنظیم کردن برنامه‌های سفر یک وظیفه سنگین و حیاتی برای شرکت‌های مسافرتی‌ای است که گردشگران را به این نقطه می‌آورند. با این حال صنعت گردشگری یکی از روش‌های کسب درآمد مردم این منطقه است.

یک فرهنگ کهن در خطر نابودی

طبق نظر اکرم حسین، مدیر یک موزه محلی، قلمرو مردم کالاش از هیمالیا در کشمیر تا شمال افغانستان بوده، اما اکنون آنها به یکی از کوچکترین اقلیت‌های مذهبی ساکن پاکستان تبدیل شده‌اند. سرشماری اخیر تعداد آنها را فقط در ۳,۸۷۲ نفر ثبت کرده است که در سه دره زندگی می کنند.

به گفته آقای حسین اگر از این اقلیت حمایت نشود نسل آنها منقرض و فرهنگ کهن آنها نابود خواهد شد. برگزاری مراسم سنتی از جمله ازدواج، تدفین و جشنواره‎های آئینی این قوم هزینه‌های گزافی دارد و آنان برای پرداخت این هزینه‌ها مجبور به فروش املاک و زمین‌های خود هستند؛ مساله‌ای که می‌تواند این قوم را در خطر نابودی قرار دهد.

آگهی

پیشتر نیز اخباری مبنی بر اعمال  فشار بر زنان کالاش برای گرویدن به دین اسلام، و تحمیل حجاب اجباری مو و صورت و نیز سنت‌های مذهبی پاکستان به این قوم منتشر شده است.

سعید گل، یک باستان شناس از بومبرات این فرسایش فرهنگی که بر اثر فشارهای خارجی بر مردم کالاش وارد شده را غم‌انگیز می‌داند. وی معتقد است اگر این روند ادامه یابد تا چند سال دیگر اثری از این قوم و فرهنگ کهن آنان باقی نخواهند ماند.

بیشتر ببینید:

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

شتردوانی؛ یادگار فرهنگ صحرانشینی در دوبی

رژه عروسک‌های مکزیکی در روز جهانی عروسک‌ گردانی

فستیوال موسیقی کوچه در پس کوچه‌های بوشهر