در دورۀ زمانی مورد مطالعه، شمار پسران دانش آموزی که فعالیت بدنی کافی نداشتند، اندکی کاهش یافته و از ۸۰ درصد به ۷۸ درصد رسیده است اما در این زمینه هیچ بهبودی در آمار دختران دیده نمی‌شود. یکی از دلایل آن موانع فرهنگی کشورهاست؛ از جمله اینکه هنوز دوچرخه سواری دختران در شماری از کشورها مرسوم نیست.
آگهیبنا بر گزارشی که روز جمعه توسط سازمان جهانی بهداشت منتشر شد، چهار پنجم نوجوانان جهان به اندازه کافی تحرک ندارند و بخش عمدۀ این نوجوانان را نیز دختران تشکیل می‌دهند.
این گزارش نتیجۀ مطالعاتی است که این سازمان طی سالهای ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۶ میلادی در ۱۴۶ کشور جهان دربارۀ میزان فعالیت بدنی ۱.۶ میلیون دانش آموز ۱۱ تا ۱۷ ساله انجام داده است.
سازمان جهانی بهداشت همواره تاکید داشته است که یک ساعت فعالیت بدنی در روز، برای پیشگیری از ابتلا به بیماری و بهبود سطح سلامتی نوجوانان ضروری است. اما مطالعۀ داده‌های جمع آوری شده نشان داد که ۸۱ درصد نوجوانان دانش آموز جهان در سال ۲۰۱۶ میلادی، به عبارتی دیگر ۸۵ درصد از کل دختران و ۷۸ درصد از کل پسران دانش آموز جهان، به این توصیه عمل نمی‌کنند.
این رقم برای سال ۲۰۰۱ میلادی ۸۲.۵ درصد بوده است.
بر اساس این تحقیقات، یکی از دلایل بی‌تحرکی نوجوانان «انقلاب الکترونیکی» است که رفتار آنها را تغییر داده و فعالیتشان را در مقایسه با گذشته بسیار کمتر کرده است.
ناامنی رو به رشد در جوامع نیز از دیگر دلایلی بوده که حتی رفتن نوجوانان به مدارس با پای پیاده یا با دوچرخه را دشوار کرده است.
دیگر دلیل اقبال کم نوجوانان به فعالیت بدنی، تمایل بیشتر آنها به مطالعه بوده است. به همین دلیل سازمان جهانی بهداشت به معلم‌ها پیشنهاد می‌کند که دانش آموزان را با «روش‌هایی سرگرم کننده» تشویق به انجام فعالیتهایی توأم با جنب و جوش و تحرک بیشتر در طول روز بکنند.
پسران نوجوان فعال‌تر از دختران هستند
شمار نوجوانانی که پیشنهاد سازمان جهانی بهداشت برای داشتن یک ساعت فعالیت بدنی در روز را اجرا نمی‌کنند، در کشورهای مختلف متفاوت است. این تعداد برای مثال در بنگلادش ۶۶ درصد و در کرۀ جنوبی ۹۴ درصد از کل نوجوانان این کشورهاست.
هند و ایالات متحده آمریکا نیز از جمله کشورهایی هستند که این مشکل کمتر دیده می‌شود و گمان می‌رود یکی از دلایل آن در هند، استقبال گسترده از ورزش کریکت و در آمریکا، کیفیت خوب امکانات ورزشی در مدارس، پوشش قوی رسانه‌ای از فعالیتهای ورزشی و دسترسی آسان به باشگاه‌های ورزشی باشد.
در دورۀ زمانی مورد مطالعه یعنی ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۶ میلادی، شمار پسران دانش آموزی که فعالیت بدنی کافی نداشتند، اندکی کاهش یافته و از ۸۰ درصد به ۷۸ درصد رسیده است اما در این زمینه، هیچ بهبودی در آمار دختران دانش آموز دیده نمی‌شود که به نظر می‌رسد یکی از دلایل آن، موانع فرهنگی در برخی از کشورها باشد؛ از جمله اینکه هنوز دوچرخه سواری دختران در شماری از کشورها مرسوم نیست.
بر اساس این گزارش، تنها در چهار کشور دختران دانش آموز فعال‌تر از پسران هستند. این چهار کشور عبارتند از تونگا ، ساموآ ، زامبیا و افغانستان.
مطالعات سازمان جهانی بهداشت همچنین نشان داد که در تمام کشورهایی که نرخ بی‌تحرکی دانش آموزان آن بالاست «هیچ ارتباط آشکاری» میان گروههای درآمدی آن کشور و فعالیت بدنی ناکافی دانش آموزان وجود ندارد.
بیشتر بخوانید: