تلفن زنگ زد، مردی پشت تلفن میگوید: «بوراک مرده است.» مادر هنوز نمیتواند باور کند که پسر ۱۹ ساله او به داعش پیوسته و حالا خبر درگذشت او را شنیده، او میگوید بوراک زنده است، بوراک یک روز به خانه باز خواهد گشت.
صدایی از پشت تلفن به گوش میرسد. صدای بوراک است. مادر گوشی را برداشته و خوشحال است که بالاخره صدای پسرش را میشنود. بوراک آنسوی خط میگوید: «به ترکیه آمدم تا از اینجا به سوریه بروم، به زنان و کودکان مسلمان کمک خواهم کرد، نگران نباش.»
مادر اینسوی خط به خودش میلرزد. همه چیز از همان سالی شروع شد که بوراک جسته و گریخته راهی مسجد کرِتِیِ میشد. میگفت آنجا دستهجمعی نماز میخوانیم.
گولای از همان موقع در رفتار پسرش تغییراتی دیده بود اما هیچوقت گمان نمیبرد که بوراک روزی عضو نیروهای تندروی داعش شود.
گولای با اصالت ترکی و همسرش عثمان با اصالت کردی حدود ۳۰ سال است که در شهر کرتِی در نزدیکی پاریس زندگی میکنند. بوراک، یکی از سه فرزند این خانواده سال ۲۰۱۴ در سن ۱۹ سالگی از طریق ترکیه به سوریه رفت و به گروههای تندرو پیوست.
در گوشه و کنار خانه آنها تصاویری از بوراک به چشم میخورد. تصویر کودکی بوراک کنار برادرش، تصاویری از بوراک که ایمیلی از سوریه برای خانواده فرستاده و تصاویری از گولای و عثمان در کنار بوراک در سوریه.
خانواده دو بار برای متقاعد کردن بوراک به سوریه رفتند اما دست خالی بازگشتند. اواخر سال ۲۰۱۴ بوراک به سمت رقه یا به اصطلاح پایتخت داعش رفت. در این مدت او بهطور مرتب از طریق تلفن و اینترنت با خانواده گفتوگو میکرد و برایشان عکس میفرستاد.
گولای میگوید: «وقتی تماس میگرفت، راحت حرف نمیزد. گویی کسی تلفن را شنود میکرد.»
درخواستهای تلفنی مادر هم اثر نمیکند. بوراک بنای بازگشت ندارد. به گفته گولای عقایدش تغییر کرده و میگوید اگر بمیرد به بهشت میرود و ۷۰ نفر از اعضای خانواده را نیز با خود به بهشت میبرد.
پس از شکست داعش در محاصره کوبانی در سال ۲۰۱۷، خانواده بوراک طی یک تماس تلفنی از سوریه متوجه میشوند که بوراک در جریان درگیریهای کوبانی کشته شده است.
اما گولای هرگز این خبر را باور نکرد چرا که آنها هیچ شاهد و مدرکی دال بر مرگ بوراک به خانواده او ارایه نکردند. آنها از طریق ایمیل ۶ تصویر از جسد بوراک برای خانواده فرستادند اما به گفته خانواده بوراک هیچیک از این تصوشبیه پسرشان نبود.
عثمان، پدر بوراک با کمک دوستان خود توانست وارد کوبانی شود تا بتواند سراغی از پسرش بگیرد اما او نتوانست هیچ ردپایی از بوراک بیابد.
گولای میگوید: «پسرم زندهاست، دلم گواهی میدهد که او زندهاست و امیدوارم به دست آدمهای خوبی افتاده باشد. اگر زنده باشد، به او میگویم در ترکیه بماند و به فرانسه نیاید.»
خانواده بوراک میگویند که دهها جوان دیگر مانند پسر آنها از منطقه کرتِی عازم سوریه شدهاند.
طبق اطلاعات مرکز بینالمللی مبارزه با تروریسم، حدود ۹۰۰ نفر از فرانسه به سوریه و عراق رفتند تا به گروههای تندرو مانند داعش و النصره بپیوندند. دولت فرانسه این رقم را ۶۹۸ اعلام کرده است.