با حکم دیوان دادگستری اتحادیه اروپا این کمپ‌ها در «منطقه ترانزیت» بسته می‌شود و مهاجران و پناهجویان به مراکزی در مجارستان منتقل خواهند شد.
آگهیدولت مجارستان روز پنج شنبه ۲۱ ماه مه اعلام کرد که به دنبال رای دیوان دادگستری اتحادیه اروپا علیه بازداشت پناهجویان و مهاجران توسط دولت ویکتور اوربان، نخست وزیر این کشور، کمپ‌های پناهجویان و مهاجران را در «منطقه ترانزیت» می‌بندد.
به دنبال رای این دیوان، پناهجویان و مهاجران بازداشتی در «منطقه ترانزیت» در مرز صربستان و مجارستان، به مراكزی در داخل خاک مجارستان منتقل شده‌اند که شرایط بهتری در مقایسه با «منطقه ترانزیت» دارند.
یکی از این مراکز نگهداری پناهجویان و مهاجران در دهکده کوچک «واموشسابادی» در مرز مجارستان و اسلواکی واقع شده است، جایی که پناهجویان در آن از آزادی بیشتری برخوردارند.
نگهداری پناهجویان در کانتینرها
صدها پناهجو در کانتینرهایی پشت حصار سیم خاردار در دو اردوگاه در امتداد مرز صربستان و مجارستان نگهداری می‌شدند. شرایط نگاهداری و زندگی آنان انتقاد شدید گروه‌های حامی حقوق بشر را برانگیخته بود.
«مناطق ترانزیتی»، به عنوان مناطق موقت نگهداری مهاجران در قالب یک راه‌حل توسط مجارستان برای حفاظت از مرزهایش در برابر ورود پناهجویان در دستور کار قرار گرفت.
تصمیم اخیر دیوان دادگستری اروپا آخرین برخورد و تضاد نگرش میان مقام‌های اتحادیه اروپا و ویکتور اوربان، نخست وزیر مجارستان است که سیاست‌های سخت‌گیرانه علیه پناهجویان و مهاجران اتخاذ کرده است. بوداپست مخالف سیاست‌های مهاجرتی اتحادیه اروپاست.
«برگرد کشورت یا برو صربستان»
فیروز یاسین، تعمیرکار خودرو از افغانستان ۴ سال است که در مسیر مهاجرت است و ۳ سالی را در صربستان به سر برده است. می‌گوید: « ۵ ماهی در [منطقه ترانزیتی] بودم. از ما مصاحبه گرفتند. مصاحبه کننده اصلا نمی‌خواست بداند که در کشور ما جنگ است، می‌خواست بداند ما از کدام مسیر آمدیم .آقای ویکتور اوربان [نخست‌وزیر مجارستان] می‌گوید مسلمان آشغال است، آقای ویکتور اوربان ما آشغال نیستیم، جانمان در خطر بوده که ۵ تا ۶ سال است که در راهیم، خطر را به جان خریدیم و آمدیم.»
نورآقا اسدی، شهروند افغان دیگری نیز می‌گوید: «مدت یکسال همه ما را در یک کانتینر بسته بودند و حتی نمی‌شد پیش یک دکتر رفت، وقتی هم می‌گفتیم مریض هستیم، می‌گفتند برگرد کشورت یا برو صربستان.»
او می افزاید: «از اتحادیه اروپا تشکر می‌کنیم. اگر آنها نبودند شاید ۵ تا ۱۰ سال دیگر ما باید بیگناه زندان می‌بودیم. طفل من ۴ ماه بود که آمدیم مجارستان حالا یک سال و ۴ ماه دارد. این مدت بچه‌ها امکان آموزش و مکتب نداشتند.»