قربانیان جنگ و مذاکرات صلح افغانستان؛ «دوستم می خواست وزیر شود ولی زیر خاک خوابیده است»

گلزار شهدای دانایی
گلزار شهدای دانایی Copyright مریم شاهی
نگارش از مریم شاهی
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

بازمانده‌های قربانیان جنگ خواهان سهم گیری در مذاکرات صلح؛ «دوستم می خواست وزیر شود ولی زیر خاک خوابیده است» گزارش مریم شاهی را بخوانید.

آگهی

بازماندگان قربانیان جنگ در افغانستان با صدور بیانیه‌ای می گویند که صلح بدون در نظر گرفتن حقوق مادی و معنوی قربانیان، یک صلح شکننده است و باید سهم موثری به بازماندگان قربانیان جنگ در افغانستان داده شود.

صلح پر چالش

افغانستان در هفته‌های اخیر، روزهای دشواری را می‌گذراند. مذاکرات صلح افغان ها در دوحه، شرایط جنگ یا صلح را بعد از خروج نیروهای امریکایی از افغانستان تعیین می کند.

در حالی که مذاکرات صلح نمایندگان دولت افغانستان با طالبان وارد مرحله سرنوشت ساز می شود، جمعی از بازماندگان قربانیان در تپه موسوم به «گلزار شهدای دانایی» بر سر مزار عزیزانشان گرد آمدند، تا بگویند که از تبعیض و بی عدالتی خسته شده اند و می خواهند نمایندگانی داشته باشند تا حقوق قربانیان را بعنوان یکی از مهمترین دستورالعمل‌ها در مذاکرات صلح با طالبان مطرح کند.

مریم شاهی
گلزار شهدای داناییمریم شاهی

تعدادی از کاربران شبکه‌های اجتماعی افغانستان نیز کارزاری به نام #من-_هستم راه انداخته‌اند تا به طرف‌های مذاکره صلح در دوحه گوشزد کنند که خواسته‌های مردم در مذاکرات صلح مدنظر گرفته شود. همزمان، نهاد حمایت کننده رسانه های آزاد افغانستان اعلام کرده است که نگران «قربانی شدن» آزادی بیان در مذاکرات صلح است.

اخیرا رسانه‌ها گزارش داده اند که طرف های مذاکره کننده به هتلی دور از دسترس خبرنگاران انتقال داده شده اند، به این ترتیب اولین نشست نمایندگان دولت و طالبان بدون خبرنگاران برگزار شده است.

مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در تازه‌ترین واکنش ها به مذاکرات صلح دولت افغانستان با طالبان گفته است که ادامه حمایت های اتحادیه اروپا از دولت افغانستان مشروط به حفظ «ارزش های جمهوری» است.

مریم شاهی
گلزار شهدای داناییمریم شاهی

روایت یک فاجعه

محب الله مرادی در کنار مزار دوستش، عطالله گریه می کند، آن ها دو سال پیش برای ورود به دانشگاه آماده می شدند. عطالله بارها به محب الله گفته بود که روزی وزیر اقتصاد خواهد شد ولی یک روز در صنف/ کلاس امادگی کنکور در «کورس موعود»، ناگهانی با صدای مهیبی زندگی او و تمام هم کلاسیهایش دگرگون شد. عطالله به همراه ده ها تن از همکلاسیهایش در حمله انتحاری در کلاس درسی جان باخت. محب الله به یورونیوز می گوید: «امروز قوی تر و مستحکمتر شدم و نمی خواهم دیگر این طوری زندگی کنیم و فقط قربانی باشیم. ما حرکتی را اغاز کردیم برای شناسایی عوامل این فاجعه و بزودی فرجام خواهی (دادخواهی) می کنیم.»

سحر گوهری از زخمی های این فاجعه، چهار سال قبل پدرش را در حمله انتحاری از دست داد، او به یورونیوز می‌گوید که در حالی که چهار چره/تیر به پشت شانه اش اصابت کرده بود، تلاش کرد که از میان بدن های قطعه قطعه شده همکلاسی هایش بگذرد و راهی برای نجات از فاجعه پیدا کند.

مریم شاهی
گلزار شهدای داناییمریم شاهی

اجساد بعضی از همکلاسی های سحر بعد از حمله، قابل شناسایی نبوده و به همین خاطر در دو قبرستان دفن شده اند، بخشی از دست و پاها در یک قبر و بخش دیگر بدنشان در قبرستان عمومی دفن شده است.

او می گوید که بعد از این فاجعه بخاطر تیرهایی که در پشتش مانده بود، دردهای زیادی را تحمل کرده و دوبار قربانی جنگ شده است، با این حال امیدوار است که صلح بیاید و مذاکرات صلح با طالبان نتیجه بخش باشد همان طور که امیدوار است تیرهای باقی مانده در پشتش به سمت بیرون بدنش تغییر مسیر بدهد.

کامله احمدی که شاهد جان باختن دوستانش بوده است، به یورونیوز می گوید که هنوز هم نمی تواند باور کند که دوستانش را در ان حادثه از دست داده و برای مدت ها به مشاورهای روانشناس برای بازیافتن روحیه خود مراجعه کرده است تا بتواند به زندگی معمولش برگردد.

او امیدی به برقراری صلح ندارد و می گوید که طالبان حتی در مذاکرات صلح هم دست از جنگ برنداشته اند و در گوشه و کنار افغانستان، مردم را می کشند.

مریم شاهی
گلزار شهدای داناییمریم شاهی

سیما احمدی، بعد از گذشت دو سال هنوز هم خواب همکلاسیش را می بیند که بدنش نصف شده بود. نیمی از بدنش به یک طرف در ورودی کلاس و نیمه دیگر به سویی افتاده بود، در حالیکه لباس های سیاه بر تن داشت. تیری به پشت گردن سیما و چند تیر به بازو و دستش اصابت کرده بود و در این سالها، پزشکان تیرها را از گردن و بازوی سیما بیرون کشیدند اما هنوز هم تیر در داخل دست سیما گاهی آزارش می دهد. سیما می گوید که حمله کنندگان به کلاس درسی، می خواستند مانع تحصیل آن ها شوند ولی سیما با وجود زخم های حادثه در کلاس های درس شرکت می کرد.

سیما، دوستی به نام شکریه دارد که بعد از این فاجعه، دو پایش کاملا بی حس شده است و برای اینکه دوباره روی پای خودش بایستد باید پول هنگفتی بدهد که از توان خانواده شکریه خارج است.

مریم شاهی
گلزار شهدای داناییمریم شاهی

امید توام با تردید

ناصر پدر ربابه از جان باختگان حادثه، برای گذران زندگی چوکی دار/ نگهبانی ساختمان را برعهده دارد. همسرش در نانوایی زنانه، کار می کند تا در کنار هم بتوانند شرایط تحصیل فرزندانشان را فراهم کنند. بعد از انفجار در کلاس درسی فرزندش، هنوز امیدوار است که بتواند فرزندانش را راهی دانشگاه کند. او امیدی به آمدن صلح ندارد و می گوید: «همان طور که من نمی خواهم بین دسترسی فرزندانم به تحصیل فرق بگذارم، برای من سخت است که فردا طالبان بیایند و بگویند دختران حق بیرون امدن از خانه و تحصیل را ندارند.»

کمیسیون مستقل حقوق بشر در افغانستان بارها و بارها، خواستار توجه به حقوق بازماندگان قربانیان جنگی در مذاکرات صلح شده است.

این روزها توجه افکار عمومی افغانستان به جریان مذاکرات صلح در دوحه قطر جلب شده است، با این حال بسیاری از مردم به نتایج مثبت این مذاکرات به دیده تردید می نگرند.

همزمان با آزادی اخرین گروه از زندانیان طالبان، جنگ در مناطق مختلف افغانستان شدت گرفته است.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

نیویورک تایمز: آمریکا به آرامی در حال برچیدن پایگاه هوایی قندهار است

شاهدان حادثه: در حمله هوایی دولت افغانستان ۲۴ غیرنظامی از جمله کودکان کشته شدند

دست‌کم «هشت کشته» در پی حملات هوایی پاکستان به دو ولایت افغانستان؛ طالبان به نوار مرزی حمله کرد