یک شهروند روس اهل سن پترزبورگ که یک جفت دمپایی روفرشی مارک نورث فیث سفارش داده بود، پیش از امتحان خرید خود، متوجه یادداشتی شد که احتمالا یک اویغور در داخل این دمپایی روفرشی دوخته بود.
آگهییادداشتی که شهروند روس در یک جفت دمپایی روفرشی مارک «نورث فیث» پیداکرد، تبدیل به یکی از سیاسی ترین خبرهای روزهای اخیرشد.
ماجرا از این قرار بود: ارسلان گیبادولین، اهل سن پترزبورگ روسیه یک جفت دمپایی روفرشی بصورت آنلاین سفارش داده بود و به محض دریافت، سعی کرد با شور و اشتیاق آنرا امتحان کند. اما یادداشتی عجیب در داخل آن توجه اش را جلب کرد. یادداشتی که به کفش دوخته شده بود. متن یادداشت به انگلیسی او را شوکه و تمام ذوق و شوق امتحان کردن این جفت را از سرش پراند. در این یادداشت نوشته شده بود: «کمکم کن، من در زندان چین هستم. یک اویغور.» هنوز رسانه های معتبر روسیه اعتبار این یادداشت را تایید نکرده اند.
اما این سومین بار است که در سال جاری میلادی یک شهروند اویغور، اقلیت مسلمان چین، سعی دارد که از طریق محصولات صادراتی چینی پیام تبعیض و شکنجه و استثمار مسلمانان چینی را به گوش جهانیان برساند.
گزارش ۱۸۰ نهاد حقوق بشری، که در ماه ژوییه گذشته منتشرشد، نشان می دهد که تقریبا در کل تولیدات صنعت مد «کارگران اویغور » در بسیاری از مناطق چین به بیگاری گرفته می شوند.
یکی از مهم ترین این مارکهای مد، لباس های زارا هستند و برخی از فعالان حقوق بشر در شهر پاریس دو ماه پیش اتیکت هایی روی لباس های این مارک اسپانیایی در فروشگاه های زارا در پایتخت فرانسه چسباندند که نسبت به استثمار کارگران اویغور هشدار می دادند.
به گفته سازمان های حقوق بشری بیش از ۸۲ مارک تجاری برجسته در کارخانه های تولیدی خود در چین از کار بی مزد کارگران اویغور بهره می برند. همچنین به گفته این گزارش بیش از ۸۰ هزار اویغور که همگی از استان سین کیانگ می آیند، در کارخانه های چین در سراسر این کشور پهناور مشغول بکارند.
کارشناسان سازمان ملل و گروه های مدافع حقوق بشر می گویند مقامات چینی حداقل یک میلیون اویغور و دیگر مسلمانان ترک تبار را در اردوگاه های که به اردوگاه های کار اجباری مشهور شده اند، بازداشت کرده و تحت نظر دارند.
پکن می گوید که این اردوگاه ها «داوطلبانه بوده و هدف آنها مقابله با افراط گرایی مذهبی و فقر» است. نمایندگان اویغورها در اروپا می گویند پکن برای توجیه اقدامات خود و تشبیه مراکز به اردوگاه های کار اجباری، تهدیدات خود را بیش از حد افزایش داده است.