مقامات ارشد ارمنستان، آذربایجان و ترکیه روز شنبه به اقدام جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، در به رسمیت شناختن «نسل‌کشی» ارامنه واکنش نشان دادند.
آگهیمقامات ارشد ارمنستان و ترکیه روز شنبه ۴ اردیبهشت (۲۴ آوریل) به اقدام جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، در به رسمیت شناختن «نسل‌کشی» ارامنه واکنش نشان دادند.
نیکول پاشینیان، نخست‌وزیر ارمنستان، از اقدام «بسیار قاطع در برابر عدالت و حقیقت تاریخی» آمریکا استقبال کرد و آن را «یک پشتیبانی بی‌بدیل از بازماندگان قربانیان نسل‌کشی ارامنه» نامید.
وی گفت این حرکت آمریکا در به رسمیت شناختن نسل‌کشی، «یک نمونه دلگرم‌کنده برای همه کسانی است که می‌خواهند یک جامعه بین‌المللی منصف و مداراجو ایجاد کنند.»
الهام علی‌اف، رئیس‌جمهوری آذربایجان اما در گفتگوی تلفنی با رجب طیب اردوغان با اعلام این که کشورش همیشه در کنار ترکیه خواهد بود اظهارات اخیر جو بایدن را اشتباه و خطایی تاریخی و غیرقابل قبول و مضر به روند همکاری در منطقه خواند.
جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا روز شنبه همزمان با یکصد و ششمین سالگرد بزرگداشت قربانیان تبعید و کشتار ارامنه در امپراطوری عثمانی، از این واقعه به عنوان «نسل‌کشی» یاد کرد.
همزمان، رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه، بدون اشاره به نام جو باید «اشخاص ثالث» را به مداخله در امور ترکیه متهم کرد.
آقای اردوغان در پیامی به کلیسای ارامنه در استانبول گفت: «هیچ‌کس سودی نمی‌برد که این بحث‌ها، که باید توسط مورخان انجام شوند، توسط اشخاص ثالث سیاسی شده و به عنوان ابزاری برای مداخله در کشور ما استفاده شوند.»
مولود چاووش اوغلو، وزیر خارجه ترکیه، نیز در واکنش گفت کشورش «نیاز به درس افراد دیگر درباره تاریخ خودش ندارد.»
آقای چاووش اوغلو همچنین اندکی پس از اعلام پیام رئیس‌جمهور آمریکا در توئیتی نوشت: «کلمات نمی‌توانند تاریخ را تغییر دهند یا بازنویسی کنند.»
بنا به برخی منابع حدود ۶۰۰ هزار تا یک و نیم میلیون ارمنی حد فاصل سال‌های ۱۹۱۵ تا ۱۹۲۳میلادی به دست امپراتوری عثمانی کشته شدند. ترکیه کشته شدن ارامنه در جنگ جهانی اول از سوی امپراتوری عثمانی را می‌پذیرد اما شمار کشته شدگان را بسیار کمتر می‌داند و این رویداد را نه یک نسل‌کشی برنامه‌ریزی شده بلکه جزو پیامدهای طبیعی جنگ بر‌می‌شمارد.
بیش از بیست کشور و شمار زیادی از مورخان در جهان کشتار و تبعید ارامنه ساکن در سرزمین‌های تحت کنترل امپراتوری عثمانی در دوران جنگ اول جهانی را به عنوان مصداق بارز «نسل‌کشی» به رسمیت می‌شناسند؛ رویکردی که به شدت مورد اعتراض آنکارا است.