یک تیم بینالمللی از محققان آلمانی، ایتالیایی و لهستانی از کشف یک آویز تزیین شده از جنس عاج خبر میدهند که حداقل ۵۰ دایره کوچک تزئینی روی آن حک شده است و قدمت آن ۴۱ هزار و ۵۰۰ سال تخمین زده میشود.
یک تیم بینالمللی از محققان آلمانی، ایتالیایی و لهستانی از کشف یک آویز تزیین شده از جنس عاج خبر میدهند که حداقل ۵۰ دایره کوچک تزئینی روی آن حک شده است و قدمت آن ۴۱ هزار و ۵۰۰ سال تخمین زده میشود.
نتایج این تحقیق و اکتشاف نشان میدهد که جواهر غار استیا (stajnia) در لهستان قدیمیترین زیورآلات تزیینشده تا به امروز در اوراسیا است. این یافته، دانش فعلی ما را درباره زمان ظهور اشیای تزیینی از سوی انسان خردمند (هومو ساپینس) در اوراسیا گسترش میدهد. نتایج این مطالعه در آخرین شماره مجله ساینتیفیک ریپورتز (Scientific Reports) منتشر شده است.
گروههایی از انسانهای خردمند [طبق نظریه فرگشت، انسان خردمند، نمونه فرگشتیافته از انسان راستقامت است]، پس از پراکندگی در اروپای مرکزی و غربی در حدود ۴۲ هزار سال پیش، شروع به ایجاد تغییر در عاجهای ماموت برای تولید آویزها و اشیای مختلف کرد که شامل مجسمههای حکاکی شده و یا گاهی اوقات تزئین شده با نقوش هندسی است.
تاکنون بیشتر این اشیای تزئینی از کاوشهای قدیمیتر کشف شدهاند و انتساب زمانی آنها مشخص نبوده است. بنابراین سوالات مربوط به هنر متحرک [نمونههای کوچک هنری پیش از تاریخ است که میتوان آن را از مکانی به مکان دیگر حمل کرد] در اروپا هنوز مورد بحث باقی مانده است.
محققان موسسه انسانشناسی فرگشتی ماکس پلانک آلمان، دانشگاه بولونیای ایتالیا، دانشگاه روتسواف لهستان، موسسه زمین شناسی لهستان و آکادمی علوم لهستان در تحقیقات خود قدیمیترین آویز عاجی نقطهدار شناخته شده در اوراسیا را ثبت کردند.
صحرا تالامو، نویسنده اصلی این مطالعه و مدیر آزمایشگاه رادیوکربن BRAVHO در دانشگاه بولونیا میگوید: «تعیین سن دقیق این جواهرات برای انتساب فرهنگی آن کاری اساسی بود و ما از نتیجه آن هیجانزده هستیم.»
وی اضافه میکند: «این کار نشان میدهد که استفاده از جدیدترین پیشرفتهای روششناختی در روش رادیو کربن، ما را قادر میسازد تا به تاریخهای بسیار دقیق دست یابیم.»
وی تاکید میکند «اگر بخواهیم مباحث درباره زمان پیدایش هنر متحرک را در گروههای پارینهسنگی بهطور جدی حل کنیم، باید تاریخگذاری رادیو کربن این اشیای تزیینی را تعیین کنیم.» وی در این بین به اشیایی اشاره دارد که در کارهای میدان گذشته یا در توالیهای پیچیده چینهشناسی یافت شدهاند.
این زیورآلات شخصی در سال ۲۰۱۰ در جریان کار میدانی در میان استخوانهای حیوانات و چند ابزار سنگی کشف شده بود.
ویولتا نواچوسکا، از دانشگاه روتسواف که یکی از نویسندگان مقاله است میگوید: «این قطعه جواهر، خلاقیت و مهارتهای دستی فوقالعاده انسان خردمند را نشان میدهند.»
وی در توضیح جزییات آن میگوید: «ضخامت این جواهر حدود ۳.۷ میلیمتر است که نشاندهنده دقت شگفتانگیز در حکاکی دایرهها و دو سوراخ برای استفاده از آن است.»
تحلیلهای دقیقتری درباره آویز عاج یافت شده در غار استیا و سایر مکانها در لهستان در حال انجام است و باعث میشود تا بینشهای بیشتری درباره تولید زیورآلات شخصی در اروپا ایجاد شود.