تفاوت طالبان دیروز و امروز در چیست؟ گفتگو با یک فعال حقوق زنان افغان

رهبر طالبان در روز ۷ مه دستور پوشیدن برقع را برای زنان صادر کرد
رهبر طالبان در روز ۷ مه دستور پوشیدن برقع را برای زنان صادر کرد Copyright Euronews
نگارش از یورونیوز فارسی
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

سفره مردم افغانستان هر روزکوچک تر می شود، اما گویا اولویت طالبان حجاب است. برای بررسی این موضوع با سمیه رامش نویسنده و یکی از فعالان حقوق زن افغانستان گفتگویی داشتیم.

آگهی

گزارش از جواد رحیمی

با آنکه پس از حاکمیت طالبان در افغانستان هر روز فقر گسترده تر و سفرهای اکثریت مردم کوچک تر می شود، ظاهرا طالبان دغدغه های دیگری دارند. این گروه چندی پیش از قانونی در مورد حجاب رونمایی کرد. قانونی که واکنش های متعدد در سطوح مختلف در داخل و خارج از افغانستان را به دنبال داشت. 

پس از واکنش های بین المللی در صحبت های این گروه تغییراتی نیز به وجود آمد. اما آنچه تا به حال تغییر نکرده کماکان فشار حداکثری بر نیمی از جامعه افغانستان است. نیمی از جامعه ای که طالبان در اولین روزهای تسلط بر کابل، تقابل خود را با آن نشان داد. این کینه و تقابل با حذف وزارت امروز زنان و تغییر نام آن با نام وزارت امر به معروف آغاز شد. 

آغاز یک سریال تلخ که با حذف وزارت امور زنان شروع شد، سپس قسمت دوم یعنی مسدود شدن مدارس دخترانه کلید خورد. دیری نگذشت که اجازه سفر نیز از زنان افغان گرفته شد. ظاهرا حالا به قسمت رونمایی از قانون حجاب اجباری رسیده است.تصویب قانونی برای نیمی از جامعه‌ای که هر روز بیش تر از روز قبل با چالش ها روبرو می شود.

در همین مورد یورونیوز با سمیه رامش نویسنده و یکی از فعالان حقوق زن گفتگویی داشته است.

یورونیوز: آیا اساسا طالبان عوض شده اند؟

سمیه رامش: «واضح است که طالبان یک گروه ایدیولوژیک است و فلسفه وجودی این گروه بر پایه ترس و وحشت پایه گذاری شده و استخبارات کشورهای منطقه از آنها به عنوان ابزار جنگی استفاده می کند.»

یورونیوز: هدف طالبان از وضع محدودیت تازه در قبال زنان، با وجود مشکلات دخلی افغانستان چیست؟

سمیه رامش: «من فکر می کنم این نوع اعمال فشارها از یک سو بخاطر ناامیدی طالبان است و از طرف دیگر می تواند نوعی مانور قدرت باشد و ما نمی توانیم از یک گروه ایدیولوژیک جنگی توقع حکومتداری، رعایت موازین حقوق بشر و آبادانی و طراحی برنامه های انکشافی و اقتصادی را در جامعه داشته باشیم. چرا که آنان نه توانایی این چنین فعالیت هایی را دارند و نه باوری به این موضوعات دارند.»

یورونیوز:  طالبان با این رویکرد چگونه می خواهد از مشروعیت بین المللی، بخصوص کسب کرسی نمایندگی در سازمان ملل بهره مند شود؟

سمیه رامش: «جامعه جهانی قبل از سقوط جمهوریت پیش شرط هایی را برای طالبان مشخص کرده بود. اما طالبان نه تنها به این پیش شرط ها تمکین نکرده اند، بلکه تخطی های متعددی داشتند. بر همین اساس من فکر می کنم در چنین شرایطی تعامل با طالبان و به رسمیت شناختن طالبان از سوی جامعه جهانی ناممکن شده است.

یورونیوز:  هدف طالبان از وضع محدودیت تازه در قبال زنان، با وجود مشکلات داخلی افغانستان چیست؟

سمیه رامش: «طالبان به دو دلیل این محدودیت ها را اعمال می کنند. اولا ماهیت طالبان به آنها اجازه نمی دهد تا برخورد اصولی، انسانی و حقوقی با زنان داشته باشند و آن انعطافی هم که در روزهای اول نشان دادند، برای کسب حمایت جامعه جهانی بود.»

یورونیوز:  پس از سرکوب اعتراضات زنان توسط طالبان، فکر نمی کنید واکنش زنان در قبال این قوانین سختگیرانه کمرنگ شد؟

سمیه رامش: «طالبان برای همیشه نمی توانند زنان را سرکوب کنند و یا اینکه زنان را به طور فیزیکی از جامعه حذف کنند. به باور من نسل امروز افغانستان به ویژه زنان امروز زنان آگاهی هستند و این نسل می داند که از زندگی چه می خواهد و برای خواسته های خود یادگرفته که مبارزه کند

یورونیوز: آینده زنان افغان را با توجه به رویکرد طالبان چگونه ارزیابی می کنید؟

سمیه رامش: «وضعیت زنان زیر سلطه طالبان یک تراژدی در قرن ۲۱ است و با تداوم حاکمیت طالبان، نمی توانیم هیچ نوع آینده روشنی را برای زنان افغانستان متصور باشیم.»

به فیسبوک یورونیوز فارسی بپیوندید 

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

تلاش دختر جوان افغان با طراحی جواهرات و لباس برای زنده کردن میراثی کهن

ممنوعیت تحصیلات دانشگاهی برای زنان افغانستان واکنش‌های بین‌المللی را برانگیخت

نخستین شب شعر زنان افغان در دوره طالبان؛ «این چه اسلامی است که با همه زیبایی‌ها سر ستیز دارد؟»