در حالی‌که هواداران مقتدی صدر از هفته گذشته پارلمان عراق را اشغال کرده‌اند، این رهبر پرنفوذ بخشی از شیعیان عراق شهروندان این کشور را به گسترش اعتراضات دعوت کرده است.
آگهیدر حالی‌که هواداران مقتدی صدر از هفته گذشته پارلمان عراق را اشغال کرده‌اند، این رهبر پرنفوذ بخشی از شیعیان عراق شهروندان این کشور را به گسترش اعتراضات دعوت کرده است.
آقای صدر روز یکشنبه و در یک پیام «همه مردم عراق از جمله قبایل، ماموران امنیتی و اعضای حشد شعبی» را به حمایت از «انقلابیون» منطقه سبز بغداد فرا خوانده است. ورود به منطقه حفاظت شده مرکز بغداد و اشغال پارلمان در این پیام، «انقلاب مسالمت‌آمیز» توصیف شده است.
آخرین فراخوان رهبر ائتلاف سائرون نشانگر آن است که مقتدی صدر و هوادران پرشمارش، دست‌کم در کوتاه مدت، قصدی برای کاهش تنش سیاسی در کشور بحران زده عراق ندارند.
در جریان آخرین انتخابات پارلمانی عراق در اکتبر سال گذشته و با وجود تحریم این انتخابات از سوی بخش قابل توجهی از شهروندان، ائتلاف سائرون به رهبری مقتدی صدر، با کسب ۷۳ کرسی اکثریت نسبی را در مجلس نمایندگان این کشور کسب کرد. با این حال، رقابت میان فراکسیون‌های شیعه هوادار و منتقد نقش ایران در عراق، مانع از تفاهم برای تعیین نخست وزیر و تشکیل کابینه شده است.
ماه گذشته و پس از آنکه تلاش‌های صدر برای تعیین رئیس جدید دولت به نتیجه نرسید، اعضای فراکسیون صدر در پارلمان عراق دسته‌جمعی استعفا دادند. به این ترتیب راه برای دو گروه شیعه‌محور دیگر به رهبری نوری مالکی و هادی عامری، برای معرفی نخست وزیر و تشکیل کابینه هموار شد. به این ترتیب طرفداران مقتدی صدر برای جلوگیری از انتخاب دولت جدید، بدون حضور جریان سائرون، پارلمان عراق را دو مرتبه اشغال کردند. روز شنبه هفته گذشته، هزاران نفر برای دومین بار با عبور نه‌چندان دشوار از موانع امنیتی منطقه سبز بغداد، وارد ساختمان مجلس شده و اعلام کردند قصد ترک این محل را ندارند.
از زمان استعفای جمعی نمایندگان جریان صدر در عراق و بالا گرفتن تنش سیاسی در این کشور، تصاویر مسلح از رهبران جریان‌های عمده شیعه منتشر شده است. پخش این تصاویر در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی، نگرانی از بروز درگیری‌های مسلحانه و جنگ داخلی در عراق را تشدید کرده است.
عراق از زمان سرنگونی صدام حسین در سال ۲۰۰۳ وارد یک چرخه بی‌پایان ناپایداری سیاسی شده است. قانون اساسی مصوب سال ۲۰۰۶، با تعریف یک نظام سیاسی قومی-مذهبی مانند لبنان، نهادهای حکومت را میان شیعیان، سنی‌ها و کردها تقسیم می‌کند. جمهوری اسلامی ایران نفوذ فوق‌العاده‌ای در سیاست عراق دارد.
پس از پایان جنگ علیه داعش در سال ۲۰۱۸، شهروندان به جان آمده از فروپاشی اقتصادی، فساد و ناکارآمدی دولت در اکتبر ۲۰۱۹ به خیابان‌ها ریختند. استعفای دولت وبرگزاری انتخابات زودهنگام پارلمانی، نتیجه این اعتراض‌ها به شمار می‌رود.