بر اساس تحلیلی که از سوی «هاآرتص» منتشر شده، حمله به مرکز تولید سلاح در اصفهان و دو حمله هوایی گسترده به کاروان‌های تسلیحاتی نشان می‌دهد که اسرائیل در حال افزایش فعالیت‌های خود علیه ایران است که صرفا به مبارزه با برنامه هسته‌ای این کشور نیز محدود نمی‌شود.
آگهیسه حمله هوایی اخیر علیه اهداف ایران که در کمتر از ۴۸ ساعت رخ داد به اسرائیل نسبت داده شده است. یک مورد، هدفی در داخل ایران مورد اصابت قرار گرفت که یک مرکز تولید سلاح در اصفهان بود. بعد هم کاروان‌های تسلیحاتی ایران دوبار در خاک سوریه و در نزدیکی مرز این کشور با عراق مورد حمله قرار گرفتند.
رسانه‌ها حمله در خاک ایران را بیشتر مورد توجه قرار دادند که در آن از پهپاد انتحاری استفاده شده بود. اما بر اساس تحلیلی که از سوی وبسایت خبری «هاآرتص» منتشر شده، این حمله و دو حمله هوایی گسترده به کاروان‌های تسلیحاتی نشان می‌دهد که اسرائیل در حال افزایش فعالیت‌های خود علیه ایران است که صرفا به مبارزه با برنامه هسته‌ای این کشور نیز محدود نمی‌شود.
براساس این تحلیل، این سیاست از زمان دولت پیشین اسرائیل آغاز و به اشکل مختلفی اجرا شده است: از یکسو خرابکاری‌ها و ترورها در داخل ایران در ارتباط با برنامه هسته‌ای این کشور، و از سوی دیگر تلاش برای جلوگیری از توزیع سلاح توسط تهران در میان سازمان‌های تروریستی و چریکی فعال در سراسر خاورمیانه و جلوگیری از ایجاد پایگاه‌های نظامی ایران در کشورهای دیگر.
در دوره نخست وزیری نفتالی بنت، تصمیم گرفته شد که جدایی بین این دو مقوله «حذف» شود. به همین دلیل سال گذشته رسانه‌های خارجی دست‌کم سه حمله اسرائیل را علیه اهدافی در داخل ایران گزارش کردند که همه آنها هم مرتبط با فعالیت‌های هسته‌ای نبوده است. یکی از آنها حمله پهپادی، دیگری حمله هواپیمای بدون سرنشین «مولتی روتور» و سومی هم ترور بوده است.
شنبه گذشته یک کارخانه تولید تسلیحات در اصفهان توسط پهپادهای انتحاری منفجر شد. این حمله پیچیده که احتمالا به حضور نیروهایی در داخل ایران نیاز داشته، در حالی رخ داد که کابینه امنیتی اسرائیل در تل‌آویو تشکیل جلسه داده بود.
البته این جلسه برای تصمیم‌گیری در مورد واکنش به کشته شدن هفت غیرنظامی توسط یک مرد مسلح فلسطینی در محله «نوه یاکوف» اورشلیم در عصر روز گذشته آن برگزار شده بود اما طبق معمول، عملیات امنیتی اسرائیل به عرصه‌های دیگر هم بسط پیدا کرد و یکشنبه و دوشنبه کامیون‌های ایران در خاک سوریه هدف قرار گرفتند.
«هاآرتص» در توضیح حمله به کاروان کامیون‌ها دو فرض را مطرح کرده است: فرضیه اول اینکه هدف از این حملات جلوگیری از قاچاق تسلیحات بوده است؛ مقصد نهایی این محموله‌ها عمدتا حزب‌الله لبنان است که به موشک‌های هدایت شونده دقیق و سیستم‌های دفاع هوایی پیشرفته ایران نیاز دارد. دومین فرض هم، صرفا عملی کردن سریع یک تصمیم بوده است؛ تصمیم برای زدن کامیون‌های ایران آن هم برای دو دفعه.
به این ترتیب اسرائیل به ایران سیگنال می‌دهد که از گسترش و تشدید اصطحکاک نظامی هراسی ندارد.
وجه دیگر در این جنگِ «پیغام و پسغام»، مولفه آمریکایی آن است. دو حمله اول زمانی انجام شد که ویلیام برنز، رئیس سیا در اسرائیل حضور داشت. سومین حمله هم کمی قبل از ورود آنتونی بلینکن اتفاق افتاد. بعد از ورود بلینکن، وقتی خبرنگاران درباره این حملات سوال کردند، او جواب داد که چیزی برای اضافه کردن ندارد؛ با این حال او بر تعهد ایالات متحده به حفظ امنیت اسرائیل تاکید کرد.
در تحلیل «هاآرتص» همچنین آمده است: در حالی که ایالات متحده این حملات را انجام نداده، اما خیلی سخت است که باور شود دولت جدید اسرائیل بمباران اهداف ایران را بدون هماهنگی قبلی با ایالات متحده انجام داده است.
علاوه بر این هم، باید گفت که این سه حمله چند روز پس از پایان مانور هوایی مشترک با حضور تعداد زیادی از نیروهای آمریکایی که برخی از آنها در خاک اسرائیل مستقر هستند، صورت گرفته است.
تمام این اقدامات به ایران نشان می‌دهد که ایالات متحده و اسرائیل تا حد زیادی با هم هماهنگ هستند. اما با این حال خبری از حمله قریب‌الوقوع ایالات متحده و اسرائیل به سایت‌های هسته‌ای ایران وجود ندارد.
با این حال، تمایل ایالات متحده برای مانور مشترک و امتناع از محکوم کردن حملات اسرائیل نشان دهنده سیاست فعلی دولت بایدن است: برای نیات و تاکتیک‌هایش اسرائیل را نزدیک خود نگه می‌دارد، به این امید که آمریکا به ماجراجویی‌های غیرضروری کشانده نشود و از طرف دیگر در برابر ابتکارات اسرائیل در مقابل ایران صبوری می‌کند.
به توییتر یورونیوز فارسی بپیوندید
ایران هم اسرائیل را مسئول حملات اخیر می‌داند و طبق معمول تهدید به انتقام‌جویی را مطرح و به طور مشخص احتمال ضربه زدن به کشتی‌های اسرائیلی را به میان آورده است.
در هر صورت واضح است که ایران قصد دارد به حوادث اخیر واکنش نشان دهد. این جنگ در جبهه‌های مختلف و با ابزارهای مختلف ادامه خواهد داشت، اما شدت آن نسبتا کمتر از گذشته خواهد بود.