یازده تن از هم حزبیهای خانم می برای رسیدن به مقام نخستوزیری با یکدیگر رقابت خواهند کرد. قرار است نام رهبر جدید حزب محافظهکار همچنین نخستوزیر جدید ۲۲ ماه ژوئیه، تنها سه ماه قبل از تاریخ برنامهریزی شده برای برکسیت یا خروج رسمی بریتانیا از اتحادیه اروپا اعلام شود.
روز جمعه آخرین روزی بود که ترزا می در مقام رهبر حزب محافظهکار بریتانیا فعالیت کرد. او از مقام نخستوزیری بریتاینا نیز استعفا داده است با این وجود تا زمان تعیین فردی به عنوان جانشین، در این مقام باقی میماند.
خانم می دو هفته پیش خبر استعفای قریبالوقوع خود را اعلام و ابراز تاسف کرد که نتوانسته است ماموریت محول شده به او در موضوع برکسیت را به سرانجام برساند.
مشکلات پیش آمده در مسیر رسیدن به توافقی با بروکسل برای خروج این کشور از اتحادیه اروپا، عدم تصویب طرح ترزا می در پارلمان، اختلافات پشت صحنه میان او و اعضای حزبش و اصرار برخی از اعضا برای انتخاب فردی جدید برای رهبری حزب، از عمده دلایل اعلام استعفای او بود.
یازده تن از هم حزبیهای خانم می برای رسیدن به مقام نخستوزیری با یکدیگر رقابت خواهند کرد و قرار است نام رهبر جدید حزب محافظهکار همچنین نخستوزیر جدید این کشور ۲۲ ماه ژوئیه، تنها سه ماه قبل از تاریخ برنامهریزی شده برای برکسیت یا خروج رسمی بریتانیا از اتحادیه اروپا اعلام شود.
یازده نامزد این پست عبارتند از:
بوریس جانسون، شهردار پیشین لندن و وزیر خارجه پیشین بریتانیا که ژوئیه سال گذشته در اعتراض به نحوۀ پیشبرد مذاکرات برکسیت استعفا داد.
مایکل گو، از رهبران اصلی برکسیت در جریان همهپرسی ۲۰۱۶ و وزیر محیط زیست این کشور
آندریا لیدسوم، وزیر محیط زیست و وزیر انرژی در دولتهای پیشین بریتانیا. او ماه گذشته مقام خود را به عنوان معاون نخستوزیر در امور مجلس عوام ترک کرد.
جرمی هانت، جانشین بوریس جانسون برای مقام وزیر خارجه بریتانیا، او مدت شش سال نیز به عنوان وزیر بهداشت فعالیت کرد.
دومینیک راب، وزیر امور برکسیت که در اعتراض به طرح خانم می استعفا داد.
روری استوارت، دیپلمات پیشین که تجربه سفر به ایران و افغانستان را هم دارد و هم اکنون به عنوان وزیر توسعه بینالملل مشغول فعالیت است.
ساجد جاويد، بانکدار پیشین و وزیر کشور کنونی بریتانیا. او نسل دوم مهاجران پاکستان در بریتانیا است.
مت هانکوک، اقتصاددان پیشین بانک مرکزی بریتانیا و وزیر بهداشت کنونی
استر مکوی، از مجریان مشهور طرفدار برکسیت که در نوامبر ۲۰۱۸ میلادی از مقام خود به عنوان وزیر کار استعفا داد.
مارک هارپر، معاون وزیر کشور. او پیش از این در پستهایی همچون وزیر مهاجرت نیز فعایلت کرده است.
سام گیما، سرمایهگذار و کارآفرین پیشین و وزیرعلوم بریتانیا. او تنها نامزدی است که خواستار برگزاری همهپرسی دومی برای برکسیت است.
ترزا می روند رسمی خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا را در مارس ۲۰۱۷ میلادی آغاز و یک ماه پس از آن اقدام به برگزاری انتخابات زودهنگام کرد. با این امید که هم حزبیهایش بتوانند کرسیهای بیشتری را در پارلمان به دست آورند و به این ترتیب او در مذاکرات با اتحادیه اروپا در موضوع برکسیت از پشتوانه قویتری برخوردار شود.
اما برخلاف شگفتیها حزب محافظهکار بریتانیا نتوانست اکثریت مطلق را از آن خود کند و این یکی از دلایلی بود که باعث شد ترزا می نتواند برای نهایی کردن توافق برکسیت از پشتیبانی قوی پارلمان بهرهمند شود.
او بارها در دوران کارزار انتخاباتی اعلام کرده بود که تنها اوست که میتواند «با یک رهبری قوی و پایدار» برکسیت را به سرانجام برساند. با این وجود هنگامی که پس از این انتخابات از طرح خود برای برکسیت پرده برداشت، اعتراض بسیاری حتی در میان هم حزبیهای خود را برانگیخت و شماری از وزرای دولتش استعفا دادند.
به این ترتیب خانم می به گونهای در کشور خود منزوی شد، اگرچه برخی حتی با وجود مخالفت با طرحش، همچنان تعهد او به همهپرسی برکسیت و عزمش برای به نتیجه رسیدن رساندن برکسیت را میستودند.
طرح برکسیت خانم می که به معاهدۀ طلاق از اتحادیه اروپا نیز مشهور بود در ژانویه ۲۰۱۹ میلادی به پارلمان رفت اما به تصویب نمایندگان نرسید. رد این طرح از سوی پارلمان بزرگترین شکست برای دولت او محسوب میشد.
این طرح بار دیگر با وجود انجام پارهای اصلاحات، در نیمه ماه مارس و سپس برای آخرین بار در ۲۹ مارس (یعنی در روزی که طبق برنامهریزیها بریتانیا باید اتحادیه اروپا را ترک میکرد) به پارلمان رفت اما باز هم نتوانست رضایت نمایندگان را جلب کند و به تصویب برسد.
تیرگی روابط میان نمایندگان پارلمان و خانم می باعث افزایش فشارها بر او برای ترک دولت شد. سرانجام جمعه ۲۴ مه (۳ خرداد) خانم می با گراهام بردی، رئیس کمیته ۱۹۲۲ حزب محافظهکار دیدار کرد و پس از آن مقابل خانه شماره ۱۰ خیابان داونینگ پدیدار شد تا اعلام کند از جمعه ۷ ژوئن دیگر رهبری حزب محافظهکار نخواهد بود.
بیشتر بخوانید: