تلاش جوانان ترکیه برای نجات میراث فرهنگی

تلاش جوانان ترکیه برای نجات میراث فرهنگی
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

ترکیه جوانترین کشور اروپاست. سن متوسط جمعیت این کشور، زیرِ سی سال است. همچنین یکی از باستانی ترین کشورهای اروپا با یک میراث فرهنگی ارزشمند است. حال تصور کنید این میراث کاملاً زیر آب برود.

این چیزی است که از سال گذشته برای آلیانوی که در نزدیکی شهر برگاما واقع است، اتفاق افتاد. یک گنجینه باستانی از دوران رومی ها که به دلیل احداث یک سد به زیر آب می رود.

احمد یاراش، باستان شناسی است که سالها در حال تلاش برای نجات این مجموعه است. تعدادی از افراد متعهد، از شهرهای مختلف، با هدف حمایت از او و آلیانوی به محل آمده اند.

اُنور کاراهان، یکی از فعالان طرح آلیانوی، آغاز همکاری خود را به یاد می آورد: “در پایان سال اول تحصیلاتم در دانشگاه معماری، در زمانِ دیدن نتایج، یک اعلامیه کوچکی را دیدم که از دانشجویان معماری برای نجات مجموعۀ آلیانوی، دعوت به همکاری می کرد.”

نسرین آرمیش، یکی دیگر از این فعالان می گوید: “نقش من استقبال از مردمی بود که به تاریخ علاقه مند بودند و آنها را برای دیدن آلیانوی همراهی می کردم. در این بازدید ها شاهد زیر آب رفتن تدریجی این میراث بودم.”

مردم از هر قشر و قومی،، با خشم مشترک به این اتفاق نگاه می کردند. چرا که از دید آنها پیشرفت اقتصادی و فرهنگ الزاماً تضادی با هم ندارند.

حاسبی پارلاک: “راه کار های دیگری نیز برای احداث این سد وجود داشت، برای مثال می توانست در مکان دیگری ساخته شود. البته که ذخیرۀ آب ضروریست، اما راه حل های دیگری هم وجود دارد.”

آنها در این مبارزه شکست خورند اما به موفقیت دیگری دست یافتند.

طرح نجات آلیانوی، یکی از 28 طرحی است که امسال از سوی جایزۀ میراث فرهنگیِ اتحادیه اروپا، انتخاب شده است. سازمان موسوم به “اروپا نوسترا” از طرف کمیسیون اروپا انتخاب طرح های برتر را بر عهده دارد.

باریس آلتان، نماینده اروپا در ترکیه، خواهان ادامۀ این تلاش ها است و اظهار دارد: “این مجموعه های باستانی، میراث فرهنگی آیندۀ ما هستند. نه تنها برای جوانانی که در رشته های باستان شناسی و فرهنگی کار می کنند، بلکه برای کل جامعه. متاسفانه این گونه اتفاقات، مانند مورد آلیانوی، برای نسل جوان نا امید کننده است. اما نباید دست از کار کشید و باید به آینده امیدوار بود.”

اما این فعالان به هیچ وجه نا امید نیستند. آنها هیچ وقت از بیان داستان خود خسته نمی شوند. مبارزه برای آلیانوی، برای ده ها هزار نفر الهام بخش بوده است و در مقابل هزار و سی صد طرح دیگر احداث سد و مجتمع برقی ایستادگی می کنند.

یکی دیگر از معروف ترین مکان هایی که در معرض خطر است، روستای فوق العاده زیبای حسنکِیف در جنوب شرقی آناتولی است.

در مورد آلیانوی، مقامات دولتی می گویند، پنجاه سال دیگر این سد دوباره برچیده می شود.

حاسبی پارلاک: “تا پنجاه سال آینده، آلیانوی کاملا با گِل پوشیده خواهد شد و مطمئنا دسترسی به آن بسیار دشوار خواهد بود. اما اگر چنین چیزی رخ دهد، مطمئنا تمام کوشش خود را خواهم کرد تا به آلیانوی کمک کنم.”

نسرین آرمیش: “جوانان باید از مسائل گذشته با خبر باشند. مردمی که تاریخ خود را به خوبی نمی دانند، ارزش زندگی فعلی را به خوبی لمس نخواهند کرد و آینده را هم نمی توانند بسازند.”

بدون کمک این داوطلبان، به احتمال زیاد دیگر مردم قادر به بازدید از این گنجینه ها نبودند.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

آلیانوی قبل از آب گرفتگی

دوستی و مبارزه پیرامون یک هدف مشترک

سفر به دنیای ترجمه و طراحی جلد کتاب در جمهوری چک