المپیک سوچی و بلندپروازی های پوتین

المپیک سوچی و بلندپروازی های پوتین
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

سوچی، یکی از شهرهای فدراسیون روسیه میزبان المپیک زمستانی ۲۰۱۴ است. از هفتم فوریه، حدود ۵۵۰۰ ورزشکار از ۸۰ کشور دنیا، در این شهر با یکدیگر به رقابت می پردازند.

اما چرا سوچی تا این حد خبر ساز شده؟ برای میزبانی این بازیها چقدرهزینه شده و چرا از المپیک سوچی بعنوان یکی از گران ترین رویدادهای تاریخ المپیک یاد می شود؟

برای داوطلبان جوانی که با برگزارکنندگان این بازیها همکاری می کنند، پاسخ روشن است.
یکی از آنها می گوید: «به نظر من پول اهمیت ندارد. چیزی که مهم است این است که روسیه می خواهد خود را همانند یک کشورمدرن اروپایی نشان دهد و ثابت کند توانایی میزبانی این رقابتها را دارد.»

دیگری می گوید: «الان دائم حرف پولی را می زنند که هزینه شده و بعد هم خواهند گفت که پول درست هزینه نشد. پدر و مادرهای ما درباره المپیک ۱۹۸۰ مسکو به ما اینطوری گفتند و ما هم روایت خود را از سوچی برای فرزندانمان خواهیم گفت.»

یکی از مواردی که بدون شک نسل آینده روسیه درباره آن بحث خواهد کرد، این ۳۷ میلیارد یورویی است که برای میزبانی المپیک در سوچی هزینه شده است.

هزینه ای که قابل مقایسه با هزینه میزبانان دوره های قبلی مثل تورین و ونکوور نیست.
حتی پکن و لندن دو میزبان اخیر المپیک تابستانی، که رویداد مهمتری در مقایسه با المپیک زمستانی است هم اینقدرهزینه نکرده بودند.

دیمیتری بابیچ، تحلیلگرسیاسی صدای روسیه با اشاره به اینکه هر کشوری میزبان المپیک شود، در تیررس منتقدان قرار می گیرد، می گوید: «هیچ میزبانی تا به حال نتوانسته، کار را با همان بودجه ای که ابتدا تعریف کرده، تمام کند. مثل لندن یا پکن، روسیه هم از این قاعده مستثنی نیست. با این وجود امیدواریم در طول بازیها وجهه روسیه بهبود پیدا کند.»

بهبود چهره روسیه و در صدر آن، ترمیم چهره سیاستمداران و مقاماتی که شائبه فساد آنها زبانزد خاص و عام است. اپوزیسیون روسیه معتقد است حداقل نصف این بودجه، بدلیل فساد و رشوه خواری حیف و میل شده و از جاهای دیگری سر درآورده است.

ولادیمیر کیمائوف، یکی از فعالان محیط زیست تا آنجا پیش می رود که می گوید، طبیعت و محیط زیست سوچی هم قربانی این فساد شده است. ولادیمیر ساخت و سازهای وسیع غیرقانونی ای را خاطرنشان می کند که به زعم او موجب رانش زمین، سقوط ساختمانها و آلودگی آب و خاک این منطقه شده اند. از نظر او برای پاکسازی این آسیب های محیط زیستی به بودجه ای معادل یکسوم بودجه این بازیها، نیاز است.

او می گوید: «وضعیت امروز سوچی که در پی آماده سازی برای میزبانی بازیها و ساخت و سازهای بی قاعده، شاهدش هستیم در واقع آینه تمام نمایی است از کل وضعیت روسیه و نظام سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی آن. ملغمه ای از مسائل مختلف که در پروژه های گوناگونی شاهد آنها هستیم، بویژه در این دوره از بازیهای المپیک.»

آندری مارتینوف یکی از ساکنان سوچی و از جمله دو هزار نفری است که ساخت و سازهای المپیک، آنها را بی خانمان کرده است.

خانه او در نتیجه ساخت استادیوم المپیک تخریب شد و او از سه سال پیش همراه همسرش مجبور شده در یک اتاق محقر زندگی کند. فرزندانشان را هم نزد اقوام فرستاده اند.

مورد آندری، مورد پیچیده ای است. مقامات محلی اصرار دارند که سند مالیکت او جعلی است اما او خود را قربانی فساد حاکم بر دیوانسالاری روسیه می داند.

او می گوید: «این سند خانه ام است و اینها هم تمام مکاتباتی که با دادگاه و مسئولان اداری داشته ام. از مسئولان اداری تقاضای کمک هم کرده ام. نمایندگان کمیسیون آمدند و بجای اینکه بما کمک کنند اعلام کردند ساخت و ساز ما غیرقانونی بوده. بعد هم از دادگاه نامه آمد که خانه ما را خراب می کنند. وقتی جوان بودم هاکی بازی می کردم و مدال طلا گرفته بودم اما امروز این هاکی است که همه چیز را از من گرفته. میزبانی بازیهای المپیک موجب بدبختی من شده و خانواده من را به یک خانواده محتاج و بی سرپناه تبدیل کرده است.»

اما قوانین ضد همجنسگرایی روسیه بیش از هر موضوع حقوق بشری دیگر، حساسیت جامعه بین الملل را بر انگیخته و نگرانی سازمانهای حقوق بشری را در مورد سرکوب همجنسگرایان در روسیه بدنبال داشته است.

در همین راستا برخی از سران کشورهای غربی، از جمله آمریکا، به نشانه اعتراض تصمیم گرفته اند در افتتاحیه این بازیها شرکت نکنند.

ولی تحریم مراسم افتتاحیه به نظر سایمون سیمونوف، یک فعال حقوق بشر راه درستی نیست. او می گوید برای ساخت امکانات میزبانی، هفتاد هزار کارگر خارجی مورد سوء استفاده قرار گرفته اند و با پایان بازیها، بیم آن می رود که وضعیت بدتر هم بشود.

سایمون سیمونوف می گوید: «به نظر من کشورهای اروپایی و آمریکا باید به مسئله حقوق بشر در روسیه توجه ویژه ای داشته باشند. می دانم که خیلی از آنها مراسم افتتاحیه سوچی را تحریم کرده اند، که به نظرم تصمیم درستی نیست. برای اینکه آنها می توانستند با استفاده از این فرصت توجه جهانیان را به نقض حقوق بشر در روسیه جلب کنند و مسئولان این کشور را مجبور به احترام گذاشتن به اصول حقوق بشر کنند.»

سرگئی باکلیکو، یک بازیگر نمایش های هنری درباره رابطه ورزش و سیاست می گوید: «ورزش باید ورزش باشد و سیاست هم سیاست. نباید این دو را با هم مخلوط کرد. به المپیک پکن نگاه کنید : چین هم نسبت به همجنسگرایان، جامعه بازی محسوب نمی شود ولی هیچوقت حساسیتی که امروز در مورد سوچی بوجود آمده، آنموقع بوجود نیامد. به نظرم الان روی نکته درستی تمرکز نشده است. ورزشکاران همه کشورها باید در وهله اول بدنبال قهرمانی باشند. ما هم باید در پی کسب نتیجه خوبی باشیم، با هم دوست باشیم و همدیگر را بهتر بشناسیم.»

اما تفکیک ورزش از سیاست همیشه کار آسانی نیست، بویژه وقتی پای ولادیمیر پوتین به میان می آید.

رییس جمهوری روسیه با افزایش فشار بر دگراندیشان، نوکر بیگانگان خطاب کردن آنها و ماشین تبلیغاتی اش و قوانین ضد همجنسگرایانه، سوچی را به صحنه نمایش دادن «روسیه نوین» به جهانیان تبدیل کرده است.

اما طرفداران او می گویند این بازیها متعلق به کل روسیه است نه شخص پوتین.

دیمیتری بابیچ، تحلیلگر مسائل سیاسی در این مورد می گوید: «به نظرم غرب در مورد اهمیت پوتین اغراق می کند. برای اینکه میزبانی المپیک، برای کل کشور روسیه است که اهمیت دارد. این اولین بار است که روسیه بعنوان یک کشور مستقل میزبان شده است. در سال ۱۹۸۰ و در زمان شوروی سابق که المپیک تابستانی در مسکو برگزار شد، میزبانی یک موفقیت بزرگ به نظر آمد. امروز هم برای روسیه چنین است و نشان می دهد که این کشور در وضعیت خوبی بسر می برد و توانایی میزبانی چنین رویداد بزرگی را دارد.»

با نزدیک شدن به مراسم افتتاحیه، حساسیت های سیاسی و اقتصادی هم به اوج خود نزدیک می شوند. گفته می شود نزردیک سیصد هزار بلیط این بازیها هنوز فروش نرفته است. توریست های بالقوه، نگران مسائل امنیتی هستند و از هزینه بالای سفر به سوچی و اقامت در این شهر، رضایت ندارند.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

کارگران نامرئی در مزارع اروپا؛ حقوق کم، استثمار و در معرض خطر سلامت

زغال‌سنگ، طلای سیاه یا بلای جان لهستان؟

مسیر بالکان غربی، دروازه جدید مرگ برای پناهجوها