«اینجا فرودگاه، راهآهن و بندر را یکجا داریم. اینها فضای تجاری پایداری ایجاد کرده، و حالا زمان مناسبی برای سرمایهگذاری است.»
بنگوئلا که قرنها مرکز تجاری مهمی در آنگولا بوده حالا به یُمن خط آهن به قطب تجاری تازهای بدل شده است. این خط آهن بندر لوبیتو را در این منطقه به نقاط معدنخیز آفریقای مرکزی میرساند.
این برنامه تجارت در آنگولا نگاهی به فرصتهای سرمایهگذاری در این منطقه احیاشده دارد.
فرودگاه بینالمللی کاتومبِلا نماد اصلی تحول این منطقه است. این فرودگاه که سالانه حدود از ۲/۲ میلیون مسافر دارد مجتمعی فوقمدرن است که کاربریِ حمل و نقل بار را نیز دارد.
شیوههای ترابری در این منطقه متنوع است. یعنی علاوه بر راهآهن، خدمات بندری و خدمات فرودگاهی نیز وجود دارند. به این ترتیب بنگوئلا هم در نقل و انتقالات درونمرزی و هم در ترابری برونمرزی کشور سهم بسزائی دارد.
به تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
در بنگوئلا سه بخش تجاری کلیدی موجود است یعنی شیلات، کشاورزی و همچنین بخش بسیار بزرگ گردشگری. کشاورزی یکی از صنایع کلیدی این منطقه است.
مانوئل مونتهایرو مزرعهداری است که سلطان موز لقب گرفته است. پدر مانوئل کارش را با یک تراکتور ساده شروع کرد و او حالا مزرعهای ۱۰۰ هکتاری دارد که شامل زمین، احشام و البته نخلستان موزهای ارگانیک میشود.
مانوئل میگوید: «محصول موز در مرحله چیدن و بستهبندی است. بنگوئلا، منطقهایست که در زمینه تولید موز آینده روشنی دارد و ما فعلا در حال آمادهسازی خودمان برای ورود به بازار بینالمللی هستیم.»
مانوئل اکنون درحال توسعه صنعت کشاورزی نیز هست. و انبار عظیم شرکت او صدها تن بذر و کود و مواد اولیهٔ کشاورزی را به خارج صادر میکند.
مونتهایرو که معتقد است فرصتهای تجاری اینجا واقعی و بالقوه است او درباره لزوم سرمایهگذاری در بنگوئلا میافزاید: «سرمایهگذاری در اینجا از این نظر بهصرفه است که فضای کسب و کار بسیار خوب است. اینجا فرودگاه، راهآهن و بندر را یکجا داریم. اینها فضای تجاری پایداری ایجاد کرده، بنابراین حالا زمان مناسبی برای سرمایهگذاری است.»
منطقه بنگوئلا با سواحل ماسهای طولانی، امکان ماهیگری تفریحی، بارها و رستورانهای ساحلی و معماری مدرن در کنار بناهای نواستعماری به جرأت امکان گردشگری بالایی دارد.
خیابانهای نخلکاری شده اینجا یادآور شهرهای جنوب کالیفرنیا است. استادیوم ملی اومباکا هم برای جام بازیهای آفریقایی سال ۲۰۱۰ در همین منطقه ساخته شده است.
در صنعت شیلات هم سرمایهگذاری بینالمللی چشمگیری صورت گرفته است. «ویمار و پسران» (Vimar & Filhos) یک شرکت ماهیگیری محلی است که به شکل خانوادگی اداره میشود. محصول اصلی این شرکت ماهی ساردین و ماهی خالخالی است.
ناتی ویهگاس، شریک تجاری این شرکت میگوید: «ما در حال حاضر ۸ کشتی با ظرفیت ۶۰ تن داریم. همچنین انبارهای ما ظرفیت ذخیره ۲ هزار تن ماهی تازه و ۴۰۰ تن ماهی یخزده را دارد. کارکنان شرکتِ تماما خصوصیِ ما هم ۶۰۰ نفر هستند.»
او در پاسخ به اینکه چرا باید در صنعت شیلات آنگولا سرمایهگذاری کرد میگوید: «قبل از هرچیز، به این دلیل که کشور ما نیاز به سرمایهگذاری عظیمتری دارد. آنگولا برای اشتغالزایی و توسعه اقتصادی باید در این زمینهها سرمایه خارجی جذب کند.»
بیشتر بخوانید :