این پناهندگان از نبود امکانات اولیه و عدم توجه به وضعیتشان گلهمند هستند.
«رنجهای بیپایان» این فریاد زنانی بود که بیرون مرکز پناهندگان موریا در لسبوس یونان به وضعیت خود اعتراض داشتند.
روز یکشنبه یک زن بر اثر آتش سوزی در داخل اردوگاه جان باخت. حالا پناهجویان خواستار بررسی کامل این ماجرا و یافتن دلایل وقوع این اتفاق و ایجاد شرایطی بهتر برای زندگی خود هستند.
صغری بیات در خصوص دلیل اعتراض پناهجویان میگوید: «دلیل اعتراض ما این است که ۱۰ نفر کشته شدهاند و کانکسها آتش گرفتهاند، در حالیکه اینها میگویند فقط یک نفر کشته است. حتی یک کپسول آتشنشانی هم نبوده است و اگر بود این تعداد انسان کشته نمیشدند.»
فاطمه ابراهیمی، پناهجوی افغان ساکن کمپ میگوید: «اینها بچههای ما بودند که آتش گرفتند. اما نه گازی و نه آبی بود که آتش را خاموش کند. ما برای سوختن خود اعتراض میکنیم؛ امروز آنها سوختند و فردا ما آتش خواهیم گرفت.»
فاضل و همسرش دو پناهندهای هستند که از افغانستان به اینجا آمدند و حالا میدانند که باید چند ماهی را در این کمپ بمانند. این زوج جوان، به جز یک چادر هیچ چیز دیگری ندارند.
فاضل میگوید: «من و همسرم جمعه گذشته به کمپ کوریا آمدیم. ما انتظار جای بهتری را داشتیم. در طول این چند روز، هیچ کس هیچ توجهی به ما نکرده است. در حالیکه همسر من سه شب در بیمارستان خوابید اما آنها کاملا ما را نادیده گرفتهاند. هیچکس اهمیتی نمی دهد که ما انسان هستیم یا نه.»
کاستاس موتوریدیس، فرمانده منطقه اژه شمالی معتقد است اگر اوضاع در کمپها بهبود نیابد، پیامدهای گسترده تری در انتظار خواهد بود.
آقای موتوریدیس میگوید: «اوضاع بسیار بحرانی و مانند بمبی است که هر لحظه امکان انفجار آن وجود دارد. من نگران امنیت مردم خود یعنی ساکنان لسبوس هستم. برای تعییر این شرایط باید بسیاری از این پناهندگان به جزیره اصلی یونان منتقل شوند و ورود پناهندههای جدید از ترکیه متوقف شود. در غیر این صورت یک فاجعه رخ خواهد داد.» موتوریدیس معتقد است ترکیه عزم واقعی برای حل این مسئله ندارد.
در طول دو ماه اخیر حدود ۱۷ هزار نفر به جزایر یونان رسیدهاند. این بالاترین رقم در طول سه سال اخیر یعنی از زمانی که اتحادیه و اروپا بر سر توقف مسیر انتقال مهاجران از ترکیه به جزیار دریای اژه به توافق رسیدند.