شانزده رهبر سیاسی در جهان بیش از دو دهه است که بر اریکه قدرت تکیه زده و جا خوش کرده‌اند.
آگهیهفت کشور آفریقایی، پنج کشور آسیایی، سه کشور اروپایی و یک کشور آمریکایی دارای رهبران سیاسی پرقدرتی هستند که طی بیش از ۲۰ سال گذشته حکمرانی مستمری داشته و همواره در راس قدرت قرار داشته‌اند.
در این میان، تئودور اوبیانگ انگوئما، رئیس جمهوری فعلی گینه استوایی از سال ۱۹۷۹ قدرتمندترین چهره سیاسی و اجرایی این کشور بوده است.
پس از رکورد ۴۴ ساله او، رئیس جمهوری ۹۰ ساله کامرون قرار دارد که از سال ۱۹۸۲ تا کنون همواره رئیس جمهوری این کشور آفریقایی بوده است.
حسن البلقیه، سلطان برونئی که از زمان استقلال این کشور آسیایی در سال ۱۹۸۴ همچنان سلطان و نخست وزیر است، در جایگاه سوم قرار دارد. هون سون، نخست وزیر ۷۰ ساله کامبوج هم طی کمی بیش از ۳۸ سال گذشته همواره سمت خود را حفظ کرده است.
یووری موسونیِ ۷۸ ساله هم از سال ژانویه ۱۹۸۶ تا کنون همواره رئیس جمهوری اوگاندا بوده است.
علی خامنه‌ای، رهبر ۸۴ ساله ایران هم با وجود این که نزدیک به ۸ سال رئیس جمهوری نظام پارلمانی ـ رهبری ایران بوده، طی ۳۴ سال گذشته به قدرتمندترین فرد کشور بدل شده است.
دو رهبر دیگر نیز هستند که افزون بر ۳۰ سال است که قدرت را در اختیار دارند: ایسایاس آفروکی، رئیس جمهوری اریتره و امامعلی رحمان، رئیس جمهوری تاجیکستان.
الکساندر لوکاشنکو، رئیس جمهوری فعلی بلاروس، در میان رهبران فعلی اروپا صاحب رکورد طولانی‌ترین دوره حضور مستمر در قدرت است.
پس از او که ۲۸ سال در راس قدرت بلاروس قرار داشته، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه با سابقه ۲۳ ساله و رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه با سابقه ۲۰ ساله قرار دارد. البته آقای اردوغان طی سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۴ نخست وزیر ترکیه بوده که در نظام پارلمانی آن زمان ترکیه صاحب قدرت اجرایی کشور بوده است.
به اینستاگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
در میان کشورهای آفریقایی، دنیس ساسو نگسو، رئیس جمهوری فعلی کنگو، اسماعیل عمر غیله، رئیس جمهوری جیبوتی و پل کاگامه، رئیس جمهوری اریتره نیز از جمله رهبرانی هستند که قدرت سیاسی و اجرایی را طی بیش از دو دهه گذشته حفظ کرده‌اند.
سوریه نیز از جمله کشورهای آسیایی است که قدرت سیاسی و اجرایی در آنها طی بیش از ۲۰ سال گذشته تحت کنترل یک فرد یعنی بشار اسد بوده است.
در میان کشورهای قاره آمریکا نیز «سنت وینسنت و گرنادین‌ها» تنها کشوری است که قدرت اجرایی آن طی دو دهه گذشته در انحصار یک فرد (رالف گونسالوز) قرار داشته است.
البته این رده‌بندی بدون در نظر گرفتن پادشاهی‌های مشروطه جهان را که عمده قدرت سیاسی و اجرایی در آنها به نخست وزیران منتقل شده، انجام شده است و گرنه در میان کشورهای آسیایی پادشاه‌های بحرین و اردن، در بین کشورهای آفریقایی پادشاه مراکش و در کشورهای اروپایی پادشاهان سوئد و نروژ از جمله صاحب منصبان پرسابقه جهان محسوب می‌شوند.