انتظار می‌رود ارزش بازار جهانی میگو تا سال ۲۰۲۸ به ۶۹.۳۵ میلیارد دلار برسد و این غذای دریایی به یکی از پرمعامله‌ترین گونه‌ها در سراسر جهان تبدیل شود.
آگهیکشورها و مناطقی مانند چین، هند، ویتنام، اندونزی، تایلند، فیلیپین، بنگلادش، مالزی و آمریکای لاتین به عنوان پیشتازان تامین‌کننده میگو در دنیا محسوب می‌شوند و پرورش یارانه‌ای و وجود سایر برنامه‌های حمایتی باعث افزایش تولید در این کشورها شده است.
همزمان آمار و ارقام تحقیقی و وضعیت مالی بازارها آنچه را که میلیون‌ها دوستدار غذاهای دریایی برای دهه‌ها می‌دانستند تأیید می‌کنند: سخت‌پوستان کوچکی که به عنوان «میوه دریا» شناخته می‌شوند در گذر این سالها حتی یک ذره از جذابیت خود را از دست نداده‌اند و میگو که به صورت سرخ شده، آب پز، کبابی، بخارپز یا پخته سرو می‌شود جایگاه خود را به عنوان یک منبع تمام‌عیار پروتئین در رژیم‌های غذایی مدرن تثبیت کرده است.
با این حال، یافتن نوع مناسب از میگو برای غذای مناسب می‌تواند یک چالش باشد. میگو در اندازه‌های مختلفی فروخته می‌شود، از سایزهای کوچک که در سالاد استفاده می‌شوند تا سایزهای بزرگ که غذاهای اصلی را تشکیل می‌دهند.
برخی از میگوها در عرض چند ثانیه حرارت دیدن کاملاً پخته می‌شوند، در حالی که آماده شدن برخی دیگر ممکن است ۱۵ دقیقه یا بیشتر طول بکشد. در واقع وقتی نوبت به خرید و تهیه میگو می‌رسد، اندازه واقعا اهمیت دارد.
هرچند هیچ استاندارد صنعتی واحدی برای عباراتی مانند «کوچک»، «متوسط» یا «بزرگ» وجود ندارد، اکثر تولیدکنندگان میگو تمایل دارند محصولاتشان را در بسته‌هایی با سایزهایی متفاوت اما یکدست عرضه کنند.
میگوی کوچک
میگوهای کوچک کامل به دلیل زمان پخت سریع و طعم لطیف خود شناخته می‌شوند. تعدادی از تولیدکنندگان اندازه‌های کوچک‌تر را از قبل با حرارت مشخص می‌پزند تا از لاستیکی شدن بافت آن پس از پخت جلوگیری کنند. این میگوها معمولاً در سالاد میگو، سالاد غذاهای دریایی، برگر میگو و همینطور به عنوان چاشنی استفاده می‌شوند.
میگوی متوسط
میگوهای سایز متوسط به دلیل تطبیق‌پذیری‌شان با سایر غذاها بسیار محبوب هستند. این میگوها را می‌توان برای داشتن طعم بیشتر ترشی انداخت. اندازه این میگوها برای میگوهای سوخاری سرخ‌شده و غذاهای دریایی مخلوط آب‌پز ایده‌آل است.
میگوی بزرگ
میگوهای بزرگتر معمولاً در غذاهای رستورانی استفاده می‌شوند که در آنها میگو می‌تواند جزء اصلی وعده یا به عنوان پیش‌غذا باشد. این شامل پیش‌غذاهای مبتنی بر میگو نظیر میگو آلفردو، تاکوی میگو یا غذای اسپانیایی «پائلا» است. میگوهای بزرگتر را می‌توان برای کباب کردن، سرخ کردن تابه‌ای و آب‌پز کردن نیز استفاده کرد.
میگوی جامبو
میگوهای جامبوعمدتاً به عنوان ماده اصلی در پیش‌غذای دریایی استفاده می‌شوند. این میگوها اغلب خوب کبابی می‌شوند یا در غذاهای کلاسیک مانند کوکتل میگو به کار می‌روند.
میگوی عظیم
میگوهای عظیم‌الجثه اغلب بزرگ‌ترین اندازه‌ای هستند که توسط رستوران‌های معمولی یا آشپزخانه‌های خانگی به صورت کبابی طبخ می‌شوند. آنها تا ۱۵ دقیقه طول می‌کشد تا کاملا پخته شوند، اما لطافت خود را حفظ می‌کنند و طعمشان به خوبی با چاشنی‌ها و طعم‌دهنده‌ها سازگاری دارد.
میگوی فوق‌العاده بزرگ
در بالاترین نقطه مقیاس اندازه میگو، میگوی فوق‌العاده عظیم قرار دارد. این میگوهای بزرگ تقریباً به اندازه دم لابستر هستند و معمولاً به عنوان غذای اصلی یا پر شده یا کباب‌شده ارائه می‌شوند.
در سال‌های اخیر «میگو»های گیاهی نیز به بازار آمده‌اند که تولیدکنندگانشان ادعا می‌کنند با بهره‌گیری از جلبک دریایی، پروتئین گیاهی و همچنین تمام هشت اسید آمینه ضروری که معمولاً در گوشت‌ها و غذاهای دریایی یافت می‌شود ساخته شده‌اند.
این محصولات غذایی فاقد هرگونه حساسیت و کلسترول هستند، دو مشکلی که میگوی طبیعی ممکن است ایجاد کند. میگوی گیاهی همچنین نسبت به میگوی تازه کالری و نمک کمتری دارد.
به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
اکثر میگوها به سرعت پخته می‌شوند و پخت بیش از حد منجر به مشکلات قابل توجه در بافت و طعم آنها می‌شود. برای مثال اگر از دستور پخت میگوهای متوسط برای میگوی کوچک سالادی استفاده شود، حاصل می‌تواند میگویی لاستیکی و بی‌مزه شود.
در واقع زمان‌های مختلف پخت، علاوه بر بافت‌های متفاوت، دلایل اصلی اهمیت اندازه میگو در دستور‌العمل‌های آشپزی است. همزمان بحث تناسب نیز مطرح است چرا که اندازه میگو برجستگی آن را در ظرف غذا مشخص می‌کند و بنابراین انتخاب اندازه‌ای متناسب با بقیه مواد نیز مهم است.