تلاش موسیقی اروپایی برای عبور از مرزها

تلاش موسیقی اروپایی برای عبور از مرزها
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

در فرودگاه وین در اتریش، برنارد، جاکوب، و برنی، اعضای گروه “اِلکترو گودزی“، از یک تور از ایسلند، آلمان و کرواسی بازمی گردند. از سال ۲۰۰۹ زندگی آنها بین موسیقی و مسافرت تقسیم شده است. برنارد، گیتاریست گروه است و می گوید: “در این 3 سال، مسائل زیادی اتفاق افتاد. سه آلبوم ضبط کردیم، به آمریکا، کانادا و مکزیک سفر کردیم، و در همه جشنواره های بزرگ اروپا شرکت کردیم.”

داستان این گروه از ده سال پیش و از یک زیرزمین آغاز شد. با اینکه موزیک الکترو اجرا می کنند اما از دی جی و کامپیوتر خبری نیست. آنها واقعا از آلات موسیقی استفاده می کنند. برنارد ادامه می دهد: “هنگامی که به روی صحنه می رویم. مردم انتظار موزیک متفاوتی دارند. مانند یک گروه راک اما موزیک تکنو دی جی می شنوند.”

اتریش تنها هشت میلیون نفر جمعیت دارد. این کشور کوچک، بیشتر برای موسیقی کلاسیک مشهور است. برنارد اضافه می کند: “خیلی احساس نمی کنیم معروف شده باشیم. کنسرت گذاران بسیاری از کار ما لذت می برند و ما را به خارج از اتریش دعوت می کنند.”

با اینکه مرزهای درون اروپا از بین رفته اند اما برای موسیقی هنوز مرزهای متعددی باقی مانده است. پاتریک پولسینگر، تولید کننده گروه الکترو گودزی است، او می گوید: “کلا این ایده که اروپا باید قابل دسترس همه باشد، ایده جدیدی است و موسیقی های سنتی در اغلب کشورها، باز هم برای مدتها بسیار قوی خواهند ماند. برای مثال موسیقی هایی که به زبان آلمانی اجرا می شوند، به سختی در خارج از آلمان، اتریش و سوئیس خریدار دارند. در عین حال برای مثال در فرانسه ستاره های زیادی هستند که ما حتی اسم آنها را نشنیده ایم.”

رادیوها نقش مهمی در دنیای موسیقی بازی می کنند. در وین، فرکانس دوستداران موسیقی الکترو،” اف ام چهار” است. ​​در اروپا، رادیوهای ملی به طور متوسط، پنجاه درصد موسیقی آمریکایی پخش می کنند و پنجاه درصد موسیقی اروپایی. در این میان، اگر موسیقی های محلی و آهنگ هایی که به زبان انگلیسی هستند را کنار بگذاریم، جای زیادی برای زبان های دیگر به عنوان مثال ایتالیایی، یا فنلاندی و غیره باقی نمی ماند.

جاکوب، نوازنده بِیس گروه است. او می گوید: “قطعا شانس بزرگی که ما داریم این است که هیچ شعری به زبان خودمان در آلبوم های ما نیست. خیلی از گروههای اتریشی دیگر را می بینیم که خواننده دارند اما برای آنها موفقیت در خارج از کشورهای آلمانی زبان، خیلی سخت است.”

در این دوران بحرانی و با رکود فروش، دست اندرکاران و شرکت های بزرگ موسیقی، دیگر هیچ ریسکی نمی پذیرند. گروه های موزیک تا حد امکان در جشنواره ها شرکت می کنند. برنارد می گوید: “دیگر مانند دوران گذشته نیست که مشهور می شدید و آلبوم های زیادی می فروختید. این روزها تعداد جشنواره ها روز به روز اضافه می شود، چون موزیسین ها از این راه درآمدشان را کسب می کنند.”

هر سال سه هزار برگزارکننده جشنواره از سراسر اروپا به فستیوال “یوروسونیک” گرونینگن هلند، می آیند، تا استعدادهای جدید موسیقی را کشف کنند. این فرصت بزرگی برای گروه الکترو گودزی بود. درباره اهمیت این جشنواره، جاکوب می گوید: “هنگامی که “جایزه اِبا” را بردیم، توجه خیلی از رسانه ها و جشنواره ها به ما جلب شد. برای مثال، امسال در بسیاری از جشنواره های هلند اجرا داشتیم.”

در سال ۲۰۱۲، در گرونینگن، جایزه موسیقی اِبا که از سوی اتحادیه اروپا، اهدا می شود، به گروه الکترو گودزی، رسید. قبل از آنها، هنرمندان دیگر اروپای چون آدل، کارلا برونی، یا چارلی وینستون، این جایزه را بخاطر موفقیتشان در آنسوی مرزها، کسب کردند.

در حال حاضر، هنرمندان بریتانیایی، هلندی، رومانی و سوئدی، بهترین میزان فروش در خارج از کشور را دارند. برای برنارد، مهمترین مسئله ادامه به کار است. او به شوخی می گوید: “هدف من در زندگی، خرید یک فراری است. این هدف من است“، البته سریع خاطر نشان می کند: “نه، فقط می خواهم پول کافی برای ادامه کار موسیقی داشته باشم.”

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

موسیقی در اروپا

سفر به دنیای ترجمه و طراحی جلد کتاب در جمهوری چک

برنامه های اروپا برای نسل اراسموس