خدای ذرت یکی از دو خدای کشاورزی در تمدن مایا بود. وجود این خدا، اهمیت این گیاه را در تمدن مایا نشان میدهد.
گواتمالا دروازه دنیای تمدن گمشده مایاهاست. رد پاهای تمدن مایا در جزیره فلورس در گواتمالا دیده میشود. فلورس را «نو پتن» Noh Petén هم می گویند که به معنای «جزیره بزرگ وسط دریاچه» است.
کارلوس آنتونیو مارین، راهنمای گردشگری و ماهیگیر است و میگوید: « در عصر مایا این جزیره فلورس نامیده میشد. «پتن» Petén به معنای جزیره و «ایتزا» Itzà به معنای جادوگر یا شمن است. تمام این جزیره محل زندگی شمنها بوده است.»
امروز در جزیره فلورس شمن وجود ندارد، اما در رستورانهای کوچک، خانه های بالکن دار و سنگ فرش خیابانها نشانه هایی از دورانی کلمبی، یعنی زمان کشف قاره آمریکا دیده می شود.
ایوو لوئیس رومرو زتینا، باستان شناس است و میگوید: «الگوی شهر سازی در جزیره فلورس با شهرسازی در تمدن مایا مطابقت دارد. معابد در وسط شهر و در بالاترین محل آن قرار دارند، و فاصله خانهها با معبد هم براساس سلسله مراتب خانواده است.»
جزیره فلورس در زمان اوج خود پر از معبد، مجسمه و ساختمانهای هرمی شکل بود. مهمترین آنها زیر این کلیسا قرار دارد در کنار آن هم ستونهایی وجود دارد که قربانگاه بوده است. این ستون مربوط به ایکسلو Ixlu، یکی از سایتهای تمدن مایاهاست. ایکسلو در ۲۳ کیلومتری شرق جزیره فلورس و ۲۸ کیلومتری جنوب خرابه های شهر بزرگ تیکال، یکی از شهرهای مشهور و پررونق مایاهای باستان بودهاست.
ایوو لوئیس رومرو زتینا تصاویر حک شده روی این ستون را نشان میدهد و میگوید: «این علائم حک شده نمادهای آوایی هستند. این یعنی «پرودگار بزرگ تیکال». معنایش این است که حاکم تیکال در مراسم جشن در نزدیکی ایکسلو شرکت می کرده است.»
بیشتر بخوانید:کشف شهر باستانی مایاها؛ پنهان در پوشش جنگلهای انبوه گواتمالا
خدای ذرت در تمدن مایا
تیکال در ۶۰ کیلومتری شمال جزیره فلورس قرار دارد و یکی از بزرگترین مراکز شهری در دوران پیشا کلمبی، یعنی دوران پیش از کشف قاره آمریکا توسط کریستف کلمب به شمار میآید و امروز با معابد و قلعه هایی که در سراسر جنگل بارانی وجود دارد، یک سایت جذاب و دیدنی به شمار میآید.
تمام این منطقه گنجی پنهان را در خود جای داده است. در منطقه موسم به «میرادور کانک» در جزیره «پتن» تپههایی را میبینیم که پر است از ساختمانهای هرمی شکل.
ایوو لوئیس رومرو زتینا، باستانشناسی که ما را همراهی میکند، میگوید: «کانک، یکی از حکام دوران پیش کلمبی، از این تپه تمام ناحیه را زیر نظر داشته است. مرکز سیاسی این حاکم در جزیره فلورس بوده است. این تپه یک محل استراتژیک برای نظارت کل منطقه به شمار میآمده است.»
اما جاذبههای منطقه پتن به این سایتهای باستان شناسی محدود نمیشود. اگر در اطراف دریاچه گشت بزنید، هم دهکدههای مختلف میبینید و هم حیات وحشی و هم جاهایی برای استراحت و ریلکس کردن.
غذاهای یک فرهنگ، بهترین راه شناخت فرهنگ است. «پتی نیا اسپلندیدا» ماهی مخصوص دریاچه است. این ماهی با نان ذرت، سس تند و آب میوههای تازه محلی سرو میشود.
نیگلان جائو، مدیر یک رستوران میگوید: «ذرت یکی از میراث به جا مانده از تمدن مایاهاست. وجود «یوم کاکس»، خدای ذرت اهمیت این گیاه را در تمدن مایا نشان میدهد. از آن زمان تا کنون ذرت یکی از مواد غذای اصلی مردم گواتمالاست.»
هر ماه و هر منطقه در گواتملا سنتهای مربوط به خودش را دارد. مثلا ماه مهِ ماه مریم مقدس است. «ان هیلادراس» ENHILADERA بانوانی هستند که ستونهای کلیسا را با رشتههایی از گل تزئین میکنند.
میرتالا زیتینا، یک «ان هیلادراس» است و میگوید: «از عمر این سنت، بیش از یکصد سال می گذرد. طی این ماه، از دوستان و خانواده هایمان دعوت میکنیم در این مراسم شرکت کنند. به همین دلیل هم ماه مه، ماه گل نامیده می شود.»