در حالی که نرخ بیکاری در میان جوانان آلبانی ۲۰ درصد برآورد میشود، بازار کار این کشور با دو موج همزمان مهاجرت همراه است: بسیاری از جوانان تحصیلکرده آلبانی تلاش میکنند برای یافتن فرصت شغلی بهتر و درآمد بیشتر راهی اروپای غربی شوند، همین کشور به یکی از واردکنندگان نیروی کار ارزان خارجی شده است.
در حالی که نرخ بیکاری در میان جوانان آلبانی ۲۰ درصد برآورد میشود، بازار کار این کشور با دو موج همزمان مهاجرت همراه است: بسیاری از جوانان تحصیلکرده آلبانی تلاش میکنند برای یافتن فرصتهای شغلی بهتر و درآمد بیشتر راهی اروپای غربی یا حتی آمریکای شمالی شوند، همین کشور به یکی از واردکنندگان نیروی کار ارزان تبدیل شده است.
بسیاری از شهروندان آلبانی، فقیرترین کشور اروپا میگویند نرخ بیکاری بسیار بالاتر از آمارهای دولتی است. میانگین دستمز در این کشور تقریبا ۴۶۰ یورو در ماه است. بسیاری از جوانان میگویند دستکم برای کسب تجربه در مشاغل بالا، باید فرصتهای ناچیز با درآمدهای متوسط را بپذیرند.
دنی چومورا، فارغ التحصیل مهندسی کشاورزی-محیط زیست از تیرانا است و ۲۴ سال دارد. او میگوید: «از قرار معلوم هیچوقت نمیتوانم کاری مرتبط با تخصصم پیدا کنم. بنا براین در مقام مسئول همانگی تولید برای ۱۰ ماه در یک شبکه تلویزیونی داخلی مشغول به کار شدم. برای پیدا کردن یک کار مرتبط، راهی جز مهاجرت به یک کشور دیگر، احتمالا در اتحادیه اروپا، ندارم.»
براساس آمار دولتی تنها از سال ۲۰۱۶ به بعد بیش از ۶۰۰ هزار نفر آلبانی را ترک کردند. اکثریت قریب به اتفاق مهاجران را جمعیت جوان تشکیل میدهد.
با این موج مهاجرت، نیاز بازار کار از نیروی انسانی داخلی تامین نمیشود. به این ترتیب مهاجران از کشورهایی نظیر بنگلادش، هند و پاکستان جذب بازار کارهای صنعتی و بهویژه کارخانههای اروپایی فعال در آلبانی میشوند. کارگران مهاجر معمولا حداقل دستمزد، یعنی معادل ۳۰۰ یورو در ماه حقوق و مزایا میگیرند.
اجمر بولار، کارگر هندی در آلبانی میگوید: «روزی ۱۲ یورو میگیرم. کارم در اینجا خیلی بهتر از هندوستان است. کشورم واقعا فقیر است. اگرچه دلم برای خانواده بسیار تنگ شده.»
سرمایهگذاران و صاحبان کارخانهها از شرایط جدید راضی به مظر کیرسند. دولت آلبانی هم از برنامه جذب کارگران مهاجر استقبال میکند و اخیرا روند استخدام آنها را آسانتر کرده است. کارشناسان اقتصادی این وضعیت را سرشار از تناقض توصیف میکنند.
اندریت یزیراج، اقتصاددان در تیرانا میگوید: «بازار کار مشاغل ارزان نظیر معدن، کشاورزی و ساخت و ساز که به نیروی خیلی متخصصی نیاز ندارد، حرف اول را در اقتصاد آلبانی میزند. به همین دلیل است که جوانان با استعداد و تحصیلکرده ما تلاش میکنند از کشور بگریزند. اما ماجرا این است که چرا هنوز حوزههای ارزان در اقتصاد ما دست بالا را دارند. احتمال پاسخ را باید در مشکلات ریشهدار جست و یافت: فساد، رقابت ناعادلانه و موانع بزرگ برای ورود به بازار.»
تجارت آلبانی با بهرهبرداری از نیروی فوقالعاده ارزان کارگران مهاجران، برای رقابت نیازی به نوسازی و مدرنیزه کردن و به همین ترتیب نیروی کار ماهر ندارد. بر اساس همین منطق، احتمالا جوانان تحصیل کرده و کارشناسان باید بیش از پیش آماده مهاجرت باشند.