تیم والیبال زنان افغان که اعضای آن پیش‌تر دوره تمرین و آمادگی خود را در ایران پشت سر گذاشته‌‌اند بخشی از کاروان ورزشکاران زن این کشور را در بازی‌های آسیایی هانگژو تشکیل می‌دهد.
آگهیبازیهای آسیایی هانگژو تازه‌ترین رویداد ورزشی از نوع خود پس از به قدرت رسیدن گروه شبه نظامی طالبان در افغانستان در سال ۲۰۲۱ است که در آن همانند آنچه درون این کشور روی می‌دهد، حقوق زنان به کلی نادیده گرفته شده است.
حاکمان امارت اسلامی گروهی از ورزشکاران را به نمایندگی از افغانستان راهی این بازی‌ها کرده‌اند که همگی مرد هستند.
علاوه بر این گروه، تیمی دیگر از ورزشکاران زن در تبعید افغانستان زیر پرچم دولت منتخب و سرنگون شده این کشور بدست شبه‌نظامیان طالبان در هانگژو حضور دارند که بازی‌های این دوره را از این حیث متفاوت کرده‌اند.
کاروان اعزامی از سوی حاکمان فعلی در افغانستان، کشوری که در آن زنان توسط طالبان از شرکت در مسابقات منع شده‌اند، متشکل از حدود ۱۳۰ ورزشکار مرد است که در ۱۷ رشته ورزشی مختلف از جمله والیبال، جودو و کشتی به رقابت خواهند پرداخت.
گروه دیگر که زیر پرچم سیاه، قرمز و سبز دولت منتخب افغانستان در رقابت‌ها حضور پیدا کرده‌اند، عمدتا ورزشکاران افغان از سراسر جهان را گرد هم آورده است.
به گفته حفیظ‌الله ولی رحیمی، رئیس کمیته المپیک افغانستان پیش از به قدرت رسیدن طالبان که همچنان در خارج از کشور به ماموریت سابق خود ادامه می‌دهد، این گروه شامل ۱۷ ورزشکار زن است.
آقای ولی رحیمی که همچنان از سوی بسیاری از کشورها و نهاد‌های ورزشی به عنوان نماینده رسمی افغانستان در امور المپیک شناخته می شود، اواخر روز پنجشنبه در مراسم رسمی ورود کاروان افغانستان به هانگژو به خبرنگاران گفت که ورزشکاران صرفاً به عشق ورزش آنجا هستند.
او به آسوشتدپرس گفت: «ما خواهان جدایی ورزش از سیاست هستیم تا ورزشکاران بدین ترتیب بتوانند آزادانه، در داخل و خارج از کشورشان، فعالیت و در مسیر ورزشی خود پیشرفت کنند.»
ورزشکاران زنان افغانستان از سراسر جهان گردهم آمده‌اند و در میان آنها یک تیم والیبال حضور دارد که اعضای آن پیش‌تر دوره تمرین و آمادگی خود را در ایران پشت سر گذاشته‌‌اند.
دوچرخه‌سوارانی از ایتالیا به تیم زنان افغانستان پیوسته‌اند؛ این تیم همچنین یک نماینده در رقابت‌های دومیدانی دارد که از استرالیا به تیم ملحق شده است.
اگرچه طالبان پیش از به قدرت رسیدن در اوت ۲۰۲۱ وعده حکومت معتدل و متفاوت‌تری نسبت به دوره قبلی حکمرانی شبه‌نظامیان اسلامگرا در دهه ۱۹۹۰ داده بود اما از زمان تصرف کابل و تثبیت امارت اسلامی، همزمان با خروج نیروهای ایالات متحده و ناتو پس از دو دهه جنگ و خون‌ریزی در این کشور، بازهم رویه افراطی و سخت‌گیرانه خود را به خصوص در قبال زنان در پیش گرفت.
این گروهِ شبه‌نظامی، زنان را از حضور در بیشتر عرصه‌های عمومی زندگی مانند پارک‌ها، سالن‌های ورزشی و بسیاری از مشاغل منع و همچنین آزادی رسانه ها را سرکوب کرده است.
طالبان همچنین دختران بالای ۱۲ سال را از رفتن به مدارس و موسسات آموزشی منع کرده و به زنان اجازه نمی‌دهد در سازمان‌های محلی و غیر‌دولتی کار کنند.
حفیظ‌الله ولی رحیمی می‌گوید که دولت پیشین افغانستان بسیار تلاش کرده بود تا سهم مشارکت زنان در ورزش افزایش یابد و این میزان به ۲۰ درصد رسیده بود.
وی امیدوار است که حقوق زنان و دختران افغانستان نه تنها در عرصه ورزش بلکه در همه زمینه‌ها از جمله آموزش به آنها بازگردانده شود.