بنجامین برنهایم : «رومانتیسم را می توان کمی مانند حسی سانتیمانتالیستی دید اما این چیزی نیست که ما از آن صحبت می کنیم، اینجا موضوع رنج رومانتیسم است.»
جادوی رسیتال تنور فرانسوی، بنجامین برنهایم در جشنواره سالزبورگ، با قطعاتی آلمانی، انگلیسی و فرانسوی را در این برنامه موزیک می شنوید.
قطعه مورد علاقه او «شعری از عشق و دریا» ساخته ارنست شوسون، آهنگساز فرانسوی است، قطعه ای عاشقانه مملو از جادویی سمبلیک.
بنجامین برنهایم می گوید: «این سفری است که شوسون برای ما فراهم می کند از میان تاریخ زندگی، تاریخ عشق، از آغاز، از آفرینش، از کشف تا قطعه «دوران لیلا دیگر باز نمی گردد»، «عشق ما برای همیشه مرده است». این ها قطعات خیلی خیلی فوق العاده ای هستند.»
متئو پوردوی، پیانیست فرانسوی که بنجامین را در این کنسترت همراهی می کند، می گوید: «در عصر مدرن و معاصر ما خیلی قدیمی و خارج از مد به نظر برسند که زمان بگذاریم و به خودمان و احساساتمان فکر کنیم، چیزی که قلب رومانتیسم را تشکیل می دهد. من هنوز فکر می کنم که آن عصر برای مردم معنا دار است.»
بنجامین برنهایم می افزاید: «رومانتیسم را می توان کمی مانند حسی سانتیمانتالیستی دید اما چیزی هم هست که آزار می دهد. نه فقط چیزهایی که زیبا ارائه می شود با یک دسته گل فوق العاده. این چیزی نیست که ما از آن صحبت می کنیم بلکه اینجا موضوع رنج رومانتیسم است.»
به گفته متئو پوردوی «سخت ترین کار سرپا ایستادن جلوی تماشاگران است. اجرای قطعات بدون حمایت ارکستر و دکور و تدارکات گوناگون.»
و بنجامین برنهایم می افزاید: «واقعا خیلی کار بزرگی است کاری که یک پیانیست، یک نوازنده همراه انجام می دهد. مثل اینکه ما هر دو برهنه شویم جلوی تماشاگردان واقعا ترس ایجاد می کند.»
بنجامین برنهایم در پایان می گوید: «سالزبورگ جایی است که تمام سال موزیک جریان دارد. در سالزبورگ هر جا که می روید حتی در کوچه های باریک، احساس می کنید که موزیک نواخته می شود. چیزی در سالزبورگ وجود دارد که به ما، خوانندگان و هنرمندان نوعی مشروعیت می دهد.»