در برنامه این هفته «سرعت» به مسابقات جایزه بزرگ فرمول یک سنگاپور و قهرمانی سباستین فتل می پردازیم. در خلال این بررسی نگاهی می اندازیم به گذشته و به
آگهیدر برنامه این هفته «سرعت» به مسابقات جایزه بزرگ فرمول یک سنگاپور و قهرمانی سباستین فتل می پردازیم. در خلال این بررسی نگاهی می اندازیم به گذشته و به رسوایی بزرگی اشاره خواهیم کرد که سال ۲۰۰۸ در پیست معروف اتوموبیل رانی سنگاپور روی داد. پایان مشارکت ردبول و رنو از دیگر قسمت های «سرعت» در این هفته است.
فتل به جمع رکورد دارها پیوست
شنبه و یکشنبه این هفته همه چشم ها به پیست مارینا بای، محل برگزاری مسابقات جایزه بزرگ فرمول یک سنگاپور دوخته شده بود. علاقمندان این رشته امسال هم در سنگاپور شگفت زده نشدند. مثل همیشه راننده ای که در رقابت تعیین خط دیگر رقبا را جا گذاشته بود، موفق شد فاتح این دور از مسابقات شود. این سومین قهرمانی فصل برای «سباستین فتل» آلمانی بود.
او با به دست آوردن چهل و دومین عنوان قهرمانی دوران حرفه ای خود توانست رکورد تاریخی «آیرتون سنا» راننده برزیلی و نامی مسابقات فرمول یک را پشت سر بگذارد. این افتخار تاکنون تنها نصیب «مایکل شوماخر» قهرمان افسانه ای و «الن پروست» راننده فرانسوی مسابقات فرمول یک شده است.
فتل راننده تیم فراری از همان ابتدای مسابقه از دیگران جلو افتاد و این برتری را تا انتها حفظ کرد. حتی ورود خودروهای امدادی پس از وقوع نخستین سانحه و نیز در پی توقف یکی از اتوموبیل ها، تمرکز او را بر هم نزد.
«لوئیس همیلتون» راننده بریتانیایی تیم مرسدس که در صدر جدول رقابت های قهرمانی جهان این رشته قرار دارد، برای نخستین بار در این فصل به دلیل مشکل فنی مجبور به کنار رفتن از رقابت و ترک پیست شد.
«نیکو روزبرگ» آلمانی و هم تیمی همیلتون پس از «سباستین فتل»، «دانیل ریکاردو» از تیم ردبول ـ رنو و «کیمی رایکونن» دیگر راننده تیم فراری در جایگاه چهارم قرار گرفت.
برای نخستین بار پس از چهل و پنج مسابقه جایزه بزرگ است که دو راننده از تیم فراری به روی سکوی توزیع مدال می روند.
کرش گیت
بیست و هشتم سپتامبر سال ۲۰۰۸ پیست مارینا بای در سنگاپور میزبان نخستین دور مسابقات شبانه فرمول یک بود. جدا از ویژگی یاد شده، به دلیلی کاملاً متفاوت این دور از مسابقات در یادها ماند.
ماجرا به تصادف نلسون پیکه جونیور راننده تیم رنو در دور سیزدهم این مسابقات مربوط می شود که بعدها به «کِرَش گیت» شهرت یافت.
سی ام اوت سال ۲۰۰۹ یک شبکه تلویزیونی برزیل اعلام کرد اطلاعاتی در دست دارد که نشان می دهد برخورد اتوموبیل راننده تیم رنو به دیوار پیست در جریان مسابقات جایزه بزرگ سنگاپور که پنجمین دور از رقابت های قهرمانی جهان مسابقات فرمول یک در سال ۲۰۰۸ بود، از سوی فلاویو بریاتوره مدیر تیم رنو و یکی از مهندسان فنی این تیم برنامه ریزی شده و عمدی بوده است.
این نقشه از قبل طراحی شده که پیکه جونیور عامل اجرای آن بود باعث شد فرناندو آلونسو هم تیمی او در تیم رنو که در دور قبل از تصادف به محل تعویض چرخ رفته بود بتواند پس از وقوع سانحه مسابقه را جلوتر از دیگران از سر گیرد و تا پایان پیشتاز مسابقه باقی بماند. فدراسیون بین المللی اتوموبیل رانی تحقیقی را در این مورد آغاز کرد و پس از اعتراف رنو به انجام این تقلب، فلاویو بریاتوره مدیر تیم فرمول یک این شرکت برای همیشه از مسابقات فرمول یک کنارگذاشته شد.
ردبول بالهای خود را از دست می دهد
ردبول ریسینگ از سال ۲۰۰۵ پای به مسابقات فرمول یک گذاشت. هنوز دو سال از شرکت این تیم در مسابقات نگذشته بود که توانست در مشارکتی موفق با رنو چهار عنوان پیاپی جهانی به دست آورد که دو عنوان به رانندگان تعلق داشت و دو عنوان دیگر به سازندگان اتوموبیل رسید. اما این روزهای باشکوه ظاهراً در حال به پایان رسیدن است. ردبول می رود تا بالهای خود را از دست بدهد.
بالها و یا به عبارتی قوت قلب ردبول دیگر قرار نیست طراحی و ساخت موتور اتوموبیل های این تیم اتریشی را در فصل بعد برعهده گیرد.
شرکت رنو که مدیریت آن را کارلوس قُصن بر عهده دارد، از ناکامی های پی در پی ردبول خسته شده و قصد دارد با خرید امتیاز تیم لوتوس به صورت کاملاً مستقل به مسابقات فرمول یک بازگردد.
ردبول ناامید از تداوم همکاری با رنو، تلاش کرد موافقت مرسدس را برای در اختیار گرفتن موتورهای باکیفیت این شرکت جلب کند اما با پاسخ منفی شرکت خودروسازی معروف شهر اشتوتگارت مواجه شد. فراری تنها گزینه باقی مانده برای ردبول است که از سال ۲۰۱۶ مسئولیت تأمین موتور اتوموبیل های ردبول را بپذیرد. این در حالی است که شرکت آلمانی فولکس واگن برای همکاری با ردبول ازسال ۲۰۱۸ به بعد چراغ سبز نشان داده است.
آگهیردبول که طی سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ قهرمان بدون رقیب مسابقات فرمول یک بود، در صورتی که نتواند نظر مساعد فراری را برای این همکاری جلب کند، مجبور به کناره گیری از مسابقات می شود.
قهرمانی پورشه در مسابقات اتوموبیل رانی استقامت
شش ساعت مسابقه جذاب در پیست آمریکا، دومین پیروزی متوالی برای پورشه و رانندگانش را به همراه داشت. تیمو برنارد، مارک وبر و برندون هارتلی موفق شدند عنوان قهرمانی این دوره از مسابقات را به خود و تیمشان اختصاص دهند.