موزه آبجو با عنوان «دنیای آبجوی بلژیکی» روز شنبه ۹ سپتامبر در ساختمان کهن و بازسازی شده بورس بروکسل افتتاح شد. آبجوی بلژیک به عنوان «میراث ناملموس بشری» در یونسکو به ثبت رسیده است.
آگهیاگرچه آبجو همه‌جا در بلژیک در دسترس است اما تاکنون هیچ ساختمان یا نمادی در پایتخت این کشور نداشته است. حال پس از بازسازی ۹۰ میلیون یورویی ساختمان قدیمی بورس بروکسل، این کاخ نئوکلاسیک که از سال ۱۹۶۸ تا ۲۰۱۴ میزبان کارگزاران و معامله‌کنندگان بورس بود میزبان موزه آبجوی این شهر شده است.
در روز بازگشایی ساختمان بورس قدیمی ۱۱ هزار نفر از این مکان بازدید کردند و ۵۶۶ نفر هم به موزه آبجو رفتند.
«سو» که گردشگری سنگاپوری است می‌گوید: «چیزهای جذاب بسیاری در این موزه وجود دارد و به باور من همه کسانی که آبجو می‌نوشیند اگر دوست داشته‌باشند درک بهتری درباره فرآیند آماده‌سازی و تاریخ این نوشیدنی پیدا کنند، این موزه مناسب آن‌ها خواهد بود.»
فیلیپ کلوز، شهردار بروکسل در مراسم افتتاحیه «دنیای آبجوی بلژیکی» گفت که این موزه فرای فرهنگ آبجو «راهی برای حمایت از یک بخش بزرگ اقتصادی» است.
دست‌کم ۴۳۰ آبجوسازی در بلژیک فعالیت می‌کنند، از غولی مثل «انهایزر-بوش اینبیف» که تقریبا یک سوم آبجوهای جهان را تولید می‌کند گرفته تا آبجوسازی کوچک تراپیست که تعداد کمی آبجو را سالیانه تولید می‌کند و در اختیار مشتریان در فهرست انتظار خود قرار می‌دهد.
براساس تخمین اتحادیه آبجوسازان بلژیک، دست‌کم شش‌هزار و ۹۰۰ نفر مستقیما و ۵۰ هزار نفر نیز به صورت غیرمستقیم در صنعت آبجوسازی این کشور ۱۱.۵ میلیون نفری فعالیت می‌کنند.
حدود ۷۰ درصد از آبجوهای بلژیک نه تنها به نقاط مختلف در اروپا که به تمام کشورهای جهان صادر می‌شود.
بلیت ورود به این موزه ۱۷ یورو است و شامل بهای نخستین آبجو در سالن بار آن هم می‌شود و برای شما امکان انتخاب از میان هزار و ۶۰۰ نوع آبجوی بلژیکی را فراهم می‌سازد.
آبجوسازان بلژیکی مثل رقبای آلمانی و هلندی‌شان محافظه‌کار نیستند و سبک‌های مختلفی از این نوشیدنی مانند آبجوی ترش، لامبیک حبابی و شامپاین بلژیکی مختص این کشور است؛ اما بسیاری از این آبجوها مانند «ژوپیتر» و «استلا آرتوا» به سبک آلمانی و جمهوری چک پیلسنر تولید می‌شوند.
چارلز لوکله، رئیس موزه «دنیای آبجو» می‌گوید: «ما بزرگترین تولیدکننده آبجو در جهان نیستیم اما شاید با طعم‌ها و روش‌های مختلف خلاق‌ترین آن‌ها باشیم.»
بازدیدکنندگان این موزه همچنین می‌توانند به صورت مجازی داخل یک مخزن تخمیر را ببینند و فرایند تبدیل رازک، مالت، مخمر و آب را به آبجو مشاهده کنند.
قوانین آلمان استفاده از هر ماده‌ای را به جز این چهار عنصر اصلی آبجو ممنوع کرده است اما این قوانین در بلژیک وجود ندارد و آبجوسازان می‌توانند حتی از میوه‌های مختلف در تولید محصولشان استفاده کنند.
بازدیدکنندگان همچنین می‌توانند طعم مورد علاقه‌شان را سفارش دهند.